College life

Hoofdstuk 5

''Je bent te lief voor mij.'' Die zin herhaalt zich telkens in mijn hoofd. Wat in hemelsnaam bedoelt hij er mee? Het is de volgende ochtend en ik heb het gevoel dat mijn hoofd elk moment kan ontploffen. '''Here you go.'' Jamie zet een glas water op mijn nachtkastje samen met twee pilletjes. ''Dankjewel.'' Glimlach ik en stop de pillen in mijn mond. Ik pak het glas en drink er een aantal flinke slokken uit. Dit is dus een kater. Ik heb nog nooit zoveel hoofdpijn in mijn hele leven gehad, gelukkig herinner ik me alles nog wel gewoon. ''Hoe laat was jij weg gegaan?'' Ik zet het lege glas neer en kijk Jamie aan, die zichzelf aan het aankleden is. ''Ehh 2 uur volgens mij?'' Ik weet zelf niet meer hoe laat ik weg ging, volgens mij was het half 1. Ik kijk op de klok en mijn ogen worden groot als ik zie hoe laat het al is. ''Waarom maakte je me niet eerder wakker?'' Het is half 1 en om half 2 had ik met Caleb afgesproken om koffie te drinken. ''Omdat ik mezelf moest klaar maken want ik heb afgesproken.'' Zuchtend stap ik uit bed en slof naar onze kleding kast.

Ik ben net klaar met douchen en ben nu bezig aan mijn make-up. Ik voelde me vies en stonk naar de drank dus die douch kon ik wel goed gebruiken. ''Dit moet het maar doen.'' Mompel ik en prop mijn mobiel in mijn kontzak voor ik de kamer verlaat.

Gelukkig is het cafetje niet zo ver weg lopen, dus was ik er al snel. Ik loop naar binnen toe en zie Caleb al snel bij het raam zitten. ''Daar ben je, ik heb al koffie voor ons besteld.'' Ik neem met een diepe zucht plaats tegenover hem. ''Sorry ik had me verslapen.'' Hij kijkt me met een vreemde blik aan, wat ik begrijp aangezien ik me nooit snel verslaap en meestal zet ik ook wel een wekker.

''Dus hoe was het gisteren nog op dat feest?''Vraagt hij aan me. Hij is mijn beste vriend en het liefst wilde ik nu ook alles op tafel gooien. Maar ik denk niet dat hij het goed zal opnemen. ''Ja het was gezellig.'' Knik ik en neem een klein sipje van mijn koffie die zojuist is gebracht. Ik had het ook gezellig, om eerlijk te zijn had ik gehoopt dat die kus nooit was gestopt. ''Heb je ook gedronken?'' Zonder wat te zeggen kijk ik hem, wat al genoeg zegt. ''Ik wil echt niet lullig zijn ofzo maar je bent hier nog maar net en je bent nu al naar twee feestje geweest.'' Met een diepe zucht richt ik mijn blik uit het raam.

Dit allemaal is voor mij ook anders maar iedereen probeert wel eens nieuwe dingen uit toch? ''Ik wil gewoon genieten van mijn tijd hier, van het leven.'' Mompel ik. Ik begin te beseffen dat niet alles om studeren en school gaat, wat ik vroeger wel altijd dacht. In deze korte tijd besef ik wel dat ik in mijn jeugd best wel veel dingen heb gemist die andere tieners/pubers wel hebben gedaan. Ik was het brave meisje die altijd luisterde naar haar ouders en die de dingen deed zoals haar ouders het wilde. Natuurlijk zijn mijn ouders niet slecht voor me, ze willen alleen het beste voor me maar ik vind het jammer dat ik een aantal dingen niet heb kunnen uitproberen zoals veel tieners hebben gedaan.

Verward kijk ik op als Caleb met zijn hand voor mijn gezicht zwaait. ''Sorry wat zei je?''

''Luister Kenna ik weet dat dit allemaal nieuw is maar ik wil niet dat je dadelijk de mist in gaat omdat je alleen maar naar feestje gaat en met foute mensen omgaat.'' Ik rol mijn ogen naar hem zodra hij dat hebt gezegd. Ik weet dat hij dit lief bedoelt maar laat me? ''Cal dat zal niet gebeuren, je weet dat ik studie op de eerste plaats zet, na familie dan. En daarbij ze zijn niet allemaal fout. Als je ze kent zijn ze echt heel vriendelijk en aardig.'' Ik ken ze zelf dan nog niet zo lang maar ik weet nu al dat het geweldige mensen zijn. Jamie bijvoorbeeld ik ben deze dagen best close met haar geworden en Ashton dat is ook een schat van een jongen. Ze zijn allemaal gewoon super, behalve Wayne dan af en toe. Ik snap niet wat die jongen zijn probleem is. Ik weet zelf ook dat het een slechte jongen is maar alsnog hij doet echt wat met me.

''Beloof me dat je oppast met al die feestje oké ik wil niet dat er iets met je gebeurd.'' Ik knik als antwoord en klem mijn handen om mijn mok. Ik neem een flinke slok en richt mijn blik weer uit het raam waar ik een zwarte range rover de parkeerplaats op zie rijden. ''Kenna.'' Snel richt ik mijn blik weer op Caleb. ''Je bent er niet echt bij met je hoofd.'' Fijn dat je het merkt. ''Nee ik ehm niet zo goed geslapen.'' Mompel ik als excuus. Het enigste wat in mijn hoofd om gaat is Wayne Wayne en raad eens Wayne. ''Zullen we vanavond een film avond houden?'' Stelt hij voor. ''Ja prima.'' Misschien zou me dat een beetje op vrolijken. Caleb weet altijd wel een manier om mij weer blij of aan het lachen te maken, altijd zo al geweest sinds we klein waren. Zonder hem zou ik echt niet weten wat ik moet doen. Dat hij hier is en we samen studeren betekent echt heel veel voor me. Toen ik zonder hem wegging deed dat echt wat met me. 

''Kenna! Wat leuk dat we je hier zien.'' Ik kijk op en mijn ogen vergroten zich.

Heehooi! Sorry dat het lang duurde maar hier is dan eindelijk een nieuw hoofdstuk, yaaass. Ik voel me eindelijk wat beter en ik heb ook gelukkig weer wat inspiratie. Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden c: de volgende komt al snel x i promise. Oh en sorry dat deze een beetje kort is. Groetjes