บทนำ

135 10 4
                                    

"ตื่นสิเจ้าหน้าที่ลูค" เสียงหนึ่งเรียกนายตำรวจที่กำลังหลับไหลอย่างมีความสุขบนเตียงนุ่มๆของเค้าให้ตื่นขึ้น

"คุณเป็นใคร เข้ามาในห้องผมได้ยังไง" ลูคพูดพร้อมกับมองไปรอบๆเพื่อหาต้นเสียง เเต่สิ่งที่เค้าพบคือความมืดที่รอบตัวเค้า

เเม้จะไม่เห็นตัวคนพูด เเต่ลูคก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเจ้าของเสียงนั้นคงอยู่ไม่ไกลกับตัวเข้ามานัก เสียงพูดนั้นดังฟังชัด...ดังฟังชัดราวกับเสียงพูดนี้มันดังอยู่ในโสตประสาทเค้าเลยด้วยซ้ำ

"ฉันเป็นฆาตกร" เสียงนั้นพูด "ตลกชิบหายเลยนายว่ามั๊ย อยู่ดีๆฆาตกรก็ปลุกตำรวจขึ้นมาเพื่อบอกว่า 'นี่เป็นฆาตกรนะมาจับเร็ว' ตลกเป็นบ้า"

เสียงพูดนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะออกมาก สาบานเลยว่านี้เป็นเสียงหัวเราะที่ลูคจะเกลียดมากที่สุด ยิ่งเสียงนั้นดังเหมือนอยู่ในหัวเค้าแบบนี้ยิ่งทำให้เค้าขนลุกกว่าเดิม

"นายต้องการอะไร" ลูคตั้งคำถาม ถึงเเม้ว่าเค้าจะรู้ตัวดีว่ามันเป็นคำถามที่โง่ เเต่เค้าก็เลือกที่จะถามมันออกไป

"ตั้งคำถามได้ตรงประเด็นดีนี่ หึ เรามาเล่นเกมกันดีกว่าเฮมมิงส์" เสียงนั้นเว้นจังหวะ "เกมง่ายๆที่เรียกว่าตำรวจกับผู้ร้าย"

"...."ลูคเงียบฟังเสียงนั้นพูด

"ถ้านายจับฉันได้ นายได้ผู้ร้ายเข้าคุก พร้อมกับการได้หน้าได้ตาในเมือง ไม่เเน่อาจจะได้เลื่อนขั้นด้วยนะ อะไรก็ช่าง"

"เเล้วถ้าฉันจับไม่ได้ละ" ลูคพูดเเล้วมองไปรอบๆห้องอีกครั้ง เพื่อให้ต้นเสียง เเต่ความมืดนี้มืดคราวกับใครบางคนยกเตียงเค้ามาไว้ท่ามกลางป่าปิดที่มืดมิดเลยก็ว่าได้

"นายจะมีศพเพิ่มให้ทำคดีมากขึ้น ก็เเค่นั้น ง่ายใช่มั๊ยละ อย่าช้านักละ ยิ่งนายช้าจะทำให้มีคนตายมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ"

"..."

"ไม่เอาหน่าเฮมมิงส์ เมืองนี้มันก็เเค่เมืองเล็กๆ นายตามจับฉันไม่ยากหรอกหน่า"

ลูคพยายามใช้สมาธิจับทางว่าต้นเสียงมาจากตรงไหน เเต่ก็ล้มเหลว เสียงนั้นยังคงดังจากในหัวเค้าเเทนที่จะเป็นมุมห้องหรือที่ข้างๆเตียงเค้า

"ฉันจะใบ้นายอย่างหนึ่งนะเฮมมิงส์...ฉัน อยู่ ข้าง ตัว นาย เสมอ โชคดี"

เเล้วลูคก็ลืมตาขึ้น ก่อนจะพบว่าตอนนี้เตียงของเค้าถูกยกกลับมาที่ห้องเช่าของเค้าดังเดิมเเล้ว



_____________________________________________________

ฮัลโหลลล

เรื่องนู่นยังไม่จบเรื่องนี้ก็มาอีกเเล้ว ต้อนรับฮาโลวีนนิดนึงเน้อะ เรื่องนี้เเต่งยากมากเเต่ก็จะลองดูละกัน 555555

เจอกันตอนหน้านะคะ

MURDERer [LUKE]Where stories live. Discover now