Yours Since 1997 (COMPLETED)

uno: not for the weak

UNO:
Not For The Weak

clara &
mattias

antoinette: ngayon di ka makatingin?

hindi siya pinansin ni mattias. kanina pa siya nagsasalita, hinahayag ang inis sa ginawa ng kapatid kay clara.

walang imik si mattias. naging mas madalang na ang pakikipag-usap niya simula nang hiwalayan niya ang kasintahan.

lagi itong gumagalaw, ayaw magpahinga, hindi matigil sa ginagawa. panigurado kasing malulunod siya sa alaala nila ni clara kapag hinayaan niyang libre ang isipan niya.

antoinette: tumingin ka! para makita mo kung ga'no ka katanga, kuya!

hinila niya ang braso ni mattias, hindi siya naging handa kaya nadala siya ng kapatid. nakita niya tuloy si clara, kasama si gustavo.

malayo sila ngunit kitang kita pa rin ni mattias ang postura ng dalaga. nag-iwas siya ng tingin. pero maya-maya ay sumulyap ulit sa dalawa.

gusto lang niyang makita ang mukha ng dalaga, sabi niya sa sarili.

hindi siya nabigo, natanaw niya ang magandang mukha ni clara. nakangiti. hindi nga lang sa kanya.

may pumisil sa dibdib niya. mahigpit. pahigpit pa nang pahigpit kada segundo, ibinaling niya ang tingin sa kapatid at tiningnan ito nang masama, sinisisi sa sakit na nararamdaman ngayon.

nanghahamon na nakipagtitigan sa kanya si antoinette. hindi nagpapatalo. bumuntong hininga si mattias bilang pagsuko saka inalis ang tingin sa kapatid.

antoinette: ano? wala ka pa ring sasabihin?

wala. gaya dati ay tatahimik lang ito. alam ito ni antoinette at ng kanyang magulang. kay clara lang ito nagkwe-kwento, kay clara nakikipag-usap, kay clara ngumingiti at tumatawa. pwede ngang isipin na nabubuhay siya para sa babae.

antoinette: haist! wala ka ng pag-asa!

iniwan siya nito. nanahimik ang paligid. tumigil si mattias sa ginagawa at sumulyap sa kinaroroonan nina clara at gustavo, umaasang nandoon pa ang dalawa.

sinalubong siya ng mga mata ni clara, gaya ng kanya ay may lungkot din sa mga mata ng dalaga. sa puntong 'yon, naisip niyang baka mali ang naging desisyon niya.

«»

naisip ni mattias kung malala na ba talaga ang lagay niya para kausapin siya ngayon ng sariling ama. ang tatay niyang minsan lang din siyang pangaralan maski kausapin.

kiko: makulit ang nanay mo, ayaw akong tigilan, kausapin daw kita.

tinungga ni mang kiko ang baso niyang may lamang serbesa.

kiko: ayos lang kung hindi ka magkwento basta nakikita tayo ng nanay mong magkausap.

natawa si mattias. sumunod ang kanyang ama sa pagtawa.

kiko: mahirap talagang mahumaling sa tao man o sa isang bagay. paano, wala ka ng takas.

uminom na rin si mattias sa baso niya. hindi niya alam kung saan patungo ang sinasabi ng ama pero nakikinig pa rin siya.

kiko: hindi ko alam ang problema ninyo ni clara pero kung tingin mong maari mo siyang kalimutan pagkatapos ng... hmm... sabihin nating tatlong taon. sinasabi ko sa'yo, hindi ka magtatanggumpay, anak.

kinakalimutan nga ba niya si clara? tanong ni mattias sa sarili.

kiko: alam mo bang sinubukan kong iwasan mag-inom? nakakasama raw kasi sa katawan sabi ng nanay mo. e ayun, hanggang ngayon nalalango pa rin ako.

nanatiling tahimik si mattias. wala siyang gustong sabihin. pakiramdam din niya hindi naghihintay ang kanyang ama sa sagot niya.

sinalinan ni mang kiko ang sariling baso, pinuno, saka nilapag sa gitna ng mesa. tiningnan iyon ni mattias.

kiko: kukunin mo ba ang baso o hihintayin mong kunin ko?

umangat ang tingin ni mattias sa mukha ni mang kiko. nakangisi ito sa kanya. nag-isip si mattias. biglang kinuha ni mang kiko ang baso at inubos ang laman. walang ibang nagawa si mattias kundi tumingin.

kiko: bagal mo. hindi naman ako ganyan no'ng kabataan ko. ako ang unang tumatagay e.

umalingawngaw ang halakhak ni mang kiko sa dilim.

_______________

yssa &
jin

so much for the happiness she felt the other day. she knew the elation would backfire with a maximized power, reminding her to never be too happy again, because it has greater consequences.

but what really irritated her was the turn of events. jin should be on his knees, apologizing for being a jerk. but instead he ignored her! like nothing had happened, like he didn't cause a disturbance on her mother's birthday!

michelle: talk to him.

yssa: what?! why would I talk to him? siya 'tong may kasalanan sa'kin!

xandra: he has his reasons. michelle's right, talk to him and listen.

yssa looked at her friends, baffled. she doesn't understand what's happening. why are they taking his side?

yssa: i can't believe this. i'm missing something here.

she scrutinized the faces of her friends. both looked away, avoiding her gaze.

yssa: what really happened on my mom's birthday?

nobody answered. still, she waited for one.

she groaned when xandra and michelle continue to keep their mum.

«»

she sent him a message, threatening his life if he won't reply, and still she got nothing. it was starting to frustrate her. he should be the one begging for her attention and not her!

but what xandra and michelle said bugged her, she then wondered if what they said holds no truth and just a bait for her to talk to him. that could happen, those two are deceitful.

regardless of that theory, she waited- and prayed- for his presence on their sociology class. he never skipped a class, that made her sure he would come.

and he did. but he didn't sat beside her like he usually does.

it drove her mad.

«»

before jin can left the room, yssa stopped him by grabbing his left arm.

she would end this torture now. she wants to know what his reasons, as what her friends claimed he has, and she wants it now.

jin met her deadly stare with his. in his eyes she saw boredom, like they were playing a game he got tired off.

"explain," she demanded.

jin's brows furrowed in confusion.

"what?" he muttered.

yssa scoffed in return. she can't believe he was feigning ignorance.

"alam mo ang sinasabi ko. explain," she put a stress on her last word, letting him know how serious is this for her.

jin stared at her then said, "wala akong explanation," he shrugged his shoulders, "just did what i did."

her body stilled because of shock. she expected an apology and not another snide remarks.

a fool of her for believing he would apologize.

she closed her eyes and controlled herself, she badly want to slap him right now but decided against it. she doesn't want to make a scene.

she opened her eyes and met his gaze.

with a murderous look she said, "don't ever speak to me again."