SC'1♥#Past&theBeginning.

43 2 2
                                    

"Hindi ko kaya venz!" Sigaw ko yan ng pilit kaming ipinaghihiwalay noon.

Hawak hawak ko ang mga kamay niya nun. Ayokong humiwalay sakaniya ganun ko siya kamahal.

Tandang tanda kopa nga na sobrang lakas ng ulan nun, sumasabay pa sa agos ng luha ko dahil sa first heart break ko.

Bakit first heartbreak ko?

Oo kasi siya ang first boyfriend ko.

Mabait siya, as in sobra, napaka perfect na tao kasi mayaman na nga, pogi na nga busilak pa ang puso..

Sobrang swerte ko na nga noon e. Kasi nagkaroon ako ng boyfriend na sobrang maalaga, sobrang sweet at sobrang matapang na tao na kaya akong ipaglaban...

Kaya naman nagtaka nalang ako ng sinabi niya sakin sa gabing iyon na

"Kayanin mo, kasi ako kaya ko! Saka please? Let's just listen to them! We both know na alam nila mas nakakabuti saatin."

Walang kahirap hirap na hinayaan niya nalang kung anung nangyayari, inawan niya nalang ako bigla sa ere, ganun lang pala kadaling iwanan ako.

Pero ako? Hindi parin sumusuko mas lalo kopang hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kamay niya nakita yun ng mom niya kaya naman..

"Makulit ka ah! Sige ayaw niya bumitaw, tignanang natin kung di ka pa bibitaw sa malalaman mo! Tell her son, yung totoo para magising na siya sa katotohanan!"

Tinignan ko si steven sa mga mata..

"Anung katotohanan?"

Bakas sa kaniyang mukha ang takot at pagdadalawang isip.. Inulit ko.

"Steven! Anung katotohanan?"
...
....
.....
......
.......
........
..........
...........
............
.............

"The truth is, i never loved you."

"So please stop, let go of me tama na tong palabas na to. I'm sorry."

Tagos sa puso yang binitwan niyang salita.

Parang unti unti akong nadurog sa mga sinabi niya.. Iba na yung naramdaman ko nung pilit niyang inaalis ang mga kamay ko sa kamay niya.

Ang sakit sakit. Then once again, i looked into his eyes sa huling pagkakataon na makita ko yung totoo...

And i finally saw the truth. He showed that hes sincere, he showed me na wala na talagang love.. Napaiyak nalang talaga ako.-

Kaya naman niyakap ko siya...

But his mom interrupted me.

"Hindi mo ba narinig ang sabi ng anak ko? Hindi ka niya mahal! Kaya layuan mo na siya!"

Sigaw niya yan sabay hila niya kay steven

Pero hindi ko siya pinakinggan, i'm still embracing him, dahil alam ko ito na yung huling yakap ko sakaniya.

And then suddenly, bigla akong hinila ni tita and then *pak* bigla niya akong sinampal

Second chance.♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon