Çocuk
Çocukların şen cıvıltılarından bir parça düşer gönlüme,
Harlanır kor alev misali.
Sonra bir karanfil solar,
Gözümden bir damla akar,
Çocuklar susar.
Bakın üstümüzden bir bomba geçiyor şimdi...
Sus ağlama çocuğum.
Ağladıkça ağlatacaklar seni.
Gül onlara inat, bil ki gözyaşın değerli.
Onların istediği bu: kan, gözyaşı, trajedi...
Gül çocuğum.
Yalnızlığıma inat.
Yaklaşan kara kışa inat.
Gül, kahkalar at.
Puslu yüzlerimizi gülüşlerinle aydınlat.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığım
PoesíaKalabalığın içinde yapayalnız hisseden o siyah parkalı kişi, Veya sen, kulaklıklarını takıp dünyadan soyutlanan üzgün bakışlı, Sen, acısını içinde yaşayıp dışarıya gülmeyi başaran kutlu can, Ve elbette sen, insanlara arasına ördüğü duvarların üstü...
