No Promises (Shawn Mendes fanfictie)

Hoofdstuk 9

"Hoe is jouw vader?" vraagt hij. Ik had die vraag verwacht maar kan mijn verdriet toch niet helemaal verbergen. Ik kijk naar beneden en merk dat mijn ogen vochtig worden. Ik voel zijn arm om mijn schouders. "Wat is er?" vraagt hij. Er rolt een traan over mijn wang en ik slik de rest van het verdriet weg. "Mijn vader is een paar maanden terug overleden." Zeg ik. hij is duidelijk aangedaan door mijn verhaal en ik zie zijn blik veranderen. "Oh, het spijt me voor je. Ik wilde je niet verdrietig maken." "Is niet erg, je zou het ooit moeten weten toch." "Wat is er gebeurd?" Ik kijk hem aan en zie zijn bezorgde bruine ogen. Ik heb het gevoel dat ik hem al jaren ken en dat ik hem alles kan zeggen. "Hij heeft zelfmoord gepleegd toen hij en mijn moeder een paar weken waren gescheiden." Het beetje verdriet dat ik zojuist heb ingeslikt komt tien keer zo sterk terug en de tranen rollen over mijn wangen. "Ik vind het zo erg voor je." Zegt hij. Zonder dat ik het door heb ga ik steeds dichter naar hem toe en eindigt mijn hoofd op zijn schouder. "Je bent echt veel te lief voor me." Zeg ik als mijn tranen een beetje zijn opgedroogd. "Je verdient niks minder." Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. "Waarom heb ik het gevoel dat ik je al jaren ken?" Vraag ik uiteindelijk. "Ik heb precies hetzelfde gevoel!" zegt hij. "Doe je dit trouwens vaker? Met fans daten?" vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. "Nee, ik heb dit nog nooit eerder gedaan." "Waarom doe je het dan wel bij mij?" Ik ga recht zitten en kijk hem recht in zijn bruine ogen aan. "Nou.. toen je bij die meet en greet binnen kwam was ik eigenlijk al weg van je. Je bent het mooiste meisje wat ik ooit heb ontmoet." Weer wend hij zijn blik af. Hij is blijkbaar best wel verlegen op het gebied van meisjes. Ook ik loop rood aan van wat hij heeft gezegd. We kijken beiden op hetzelfde moment weer op en ik merk dat ik alleen maar meer verdrink in zijn ogen. In een fractie van een seconde duwt hij zijn lippen op die van mij. Ik kijk hem geschrokken aan als we beiden stoppen. "Sorry, het spijt me dat was te vroeg." Hij staat snel op, pakt zijn koffer en loopt naar het bed. Ik zit vertwijfeld op de bank over wat er net is gebeurd. Ik heb net gezoen met Shawn Mendes! Ik kan zien dat hij het vervelend vind wat er is gebeurd en besluit naar hem toe te lopen. "Hey wat is er?" "Ik had je niet moeten zoenen, wat zou je wel niet van me denken nu." Zegt hij beschaamd. "Denk dat nou niet Shawn, ik vind je echt geen player nu ineens hoor." Hij kijkt omhoog en staart me in mijn blauwe ogen. "Meen je dat?" ik knik en zet een stap naar voren. "En zo erg vond ik het niet!" zeg ik als ik nog een zoen op zijn lippen druk.

**********************

All rights reserved!