Hoofdstuk 35

1.6K 63 0
                                    

Shawn kijkt me raar aan. "Heb je geen contact meer met haar dan?" ik schud mijn hoofd. "Ik probeer contact te houden maar ik krijg alleen maar korte antwoorden terug en ik krijg gewoon het gevoel dat ze geen vriendinnen meer wilt zijn." Ik zucht. "En de rest wilt alleen maar weten hoe onze seks is." Shawn kijkt me vreemd aan. "Niet letterlijk, maar je weet wat ik bedoel. Ze vinden mij alleen maar aardig omdat ik met jou ben." Shawn knikt. "Zo zie je hoe iedereen echt is." zegt hij. Het lijkt alsof de zon ons wilt imponeren door zijn volledige kleurenpallet nu te laten zien. De lucht boven de horizon is bijna knalrood door en ziet er prachtig uit. Shawn en ik zijn allebei een tijdje stil. Je hoeft niet altijd te praten. De aanwezigheid van hem is voor mij al genoeg.

"Kom, we gaan terug naar huis het is al laat." Zegt Shawn als de zon onder is. Ik heb zijn jas na een tijdje maar aangedaan aangezien het wel erg koud werd. Shawn staat op en zonder pardon spring ik op zijn rug. "Woahh gek!" schreeuwt hij. Ik kan alleen maar lachen. We vallen op de grond. "Ahh!! Mijn ben." Zeg ik, zo goed als ik kan acteren. De blik van Shawn verandert meteen in een bezorgde blik en ik kan mijn lach niet inhouden. Ik gooi hem op zijn rug en kietel hem in zijn buik. In zijn ogen verschijnt weer een soort twinkeling en in een kwestie van een seconde lig ik met mijn rug op het zand en zit hij boven me. "Hoe deed je dat nou?!" zeg ik verbaasd. Hij lacht en prikt me in mijn zij. Ik moet aardig mijn best doen om de spastische bewegingen, die ik normaal heb als iemand dat doet, tegen te houden. "Geef je je over?" zegt Shawn. Zijn prachtige glimlach ontbloot zijn witte tanden en in zijn bruine ogen sprankelt een speelse twinkeling. Elk moment als ik met hem ben wordt ik verliefder. Zonder pardon pak ik zijn hoofd vast en druk ik mijn lippen op die van hem. Ik voel dat zijn greep op mij verzwakt als hij terug zoent. "Ik geef me volledig over!" Zeg ik met een glimlach als ik los laat. Shawn lacht weer en helpt me overeind. Ik schudt het zand van me af en loop met Shawn van het strand af. "Spring maar achterop prinses." Zegt hij. Ik spring op zijn rug en hoor hem steunen. "Zo zwaar ben ik ook weer niet!" zeg ik beledigd. Ik hoor hem grinniken en ik kruis mijn armen voor zijn nek met de intentie hem niet te wurgen. "I love you." Fluister ik hem in zijn oor.

*********************

Hoi allemaal!! Supergaaf dat er weer een paar honderd views bij zijn gekomen de afgelopen dagen. Thank you all!!

All rights reserved.

No Promises (Shawn Mendes fanfictie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu