No Promises (Shawn Mendes fanfictie)

Hoofdstuk 32

De wekker gaat veel te vroeg. Net toen ik een beetje aan het tijdsverschil met Parijs was gewend moesten we al weer terug en kon ik weer wennen aan de tijden hier in Toronto. Shawn heeft geen enkele moeite met opstaan en stapt direct uit bed. "Kom prinses, we gaan het bos in." zegt hij pestend. Hij weet dat ik er niet tegen kan als ik prinses wordt genoemd. "Jaa!" mompel ik terwijl ik mijn hoofd in mijn kussen duw. Plots voel ik dat er iets met groot gewicht op me gaat zitten. Twee handen raken mijn schouders en schudden me door elkaar. "Kom Amy!!! Let's go!" zegt Shawn. Ik lach. Hij heeft er dus echt zin in. hij stapt van me af en ik verlaat het bed. "pestkop." Zeg ik zacht als hij de slaapkamer uit loopt. "Dat hoorde ik!" schreeuwt hij vanuit de keuken. Ik lach terwijl ik mijn kleding uitkies. Ik kies iets makkelijks, een lichtblauwe skinny en een de rode sweater van Shawn. Ik trek mijn witte enkelsokjes aan en stap in mijn gympen. Mijn haar doe ik voor de verandering in een staart. "Had je geen kleding meer?" vraagt Shawn als hij me in de sweater ziet. "Jawel, maar je ruikt zo lekker." Shawn lacht. "Oké creepy." Zegt hij. Ik gooi de keukenrol naar hem toe. "Don't judge me Shawn!" "Oké sorry! Maar ik trek geen kleding van jou aan hoor." Zegt hij lachend. "Dat hoort ook lieverd." Zeg ik. hij haalt zijn schouders op en gooit cruesli in een tweede bak. "Wil jij er frambozen bij?" vraagt hij. "Ja lekker." Antwoord ik. hij schuift mijn kom richting mij en ik neem kleine hapjes. Ik kan nooit veel eten in de ochtend en al helemaal niet als ik moet opschieten. Vroeger moest ik van mijn ouders altijd een boterham eten in de ochtend maar ik krijg dat 's ochtends gewoon niet door mijn keel. Ik ben pas op de helft als hij zijn kom al weer weg zet. "Ik ga mijn spullen pakken lieverd. Red je het als we over een uur weg gaan?" ik knik en neem nog een hap. Dat wordt wel haasten.

Over tien minuten moeten we weg gaan maar ik zit nog steeds met mijn hoofd in mijn kast. Ik kan gewoon niet kiezen wat ik mee wil nemen. Na een paar seconden boeit het me allemaal niet meer en gooi ik mijn halve kast in de koffer. Ik ga erop zitten en rits hem dicht waarna ik ermee naar de woonkamer loop. Shawn zit op de bank op zijn telefoon en kijkt me glimlachend aan. "Klaar?" Ik knik. Shawn heeft in de tussentijd een huurauto geregeld want we wilden zelf rijden. We stappen in de lift en dalen naar de kelder waar de parkeergarage zich bevind. De koffers gooien we in de achterbak waarna ik op de bijrijdersstoel ga zitten. "Op naar Gull Bay." Zegt Shawn als hij de adresgegevens intikt op de routeplanner.    

************************

All rights reserved.