liefde is geen spel. {deel1}

Terug naar huis

Sommige kinderen van op kamp gingen door het kamp gehuurde bus naar huis, Koen ging ook naar huis met die bus en ik en Emma hebben er eigenlijk niets tegen gezegd geen Daaag! ofzo, niets. Maar hij zei ook niets maar keek precies wel naar ons van ik wil jullie nket kwijt, kom met mij mee naar Gent. Toen hoorde ik dat Liese, de dochter van de kok aan Emma vragen:'Zijn Koen en Caro een koppel ofzo en als dat niet zo is dan ziet hij haar anders precies wel zitten.' Emma weet niet wat ze moet antwoorden en zegt dus niets. 'Hallo! Ik vroeg je dus wel iets he 2 seconden geleden ben je doof ofzo!!!, hoor in Liese roepen. Ik kan er dus niet tegen als er mensen tegen mijn vriendinnen roepen dus ik zeg:'He doe eens rustig, het is zoals je zelf net zei, het was 2 seconden geleden dat je iets vroeg als je haar al geen 2 seconden de tijd geeft om te antwoorden ja waarom zou je dan antwoorden!' Liese is kwaad naar haar mama gestapt en ik zag ze niet meer want Emma haar mama kwam net toe. Tijdens de rit naar huis zaten we de hele tijd kampliedjes te zingen of waren we bezig over de vele sporten die we moesten doen. De broer van het Emma was er ook bij en hij had er precies spijt van.

Hey beste lezers fijn dat jullie er weer zijn! Hier ben je weer aan het einde van een klein hoofdstuk van een klein boek.