De volgende ochtend moest ik om 7h opstaan en ik kreeg een straf, ik moest elke dag om 7h opstaan en voor mijn ouders een ontbijt maken. Telkens als ik met het ontbijt toekwam keken ze mij niet echt blij aan maar ik vergat het een paar keer en sindsdien moest ik elke abond voor de desserts zorgen wat in toch al bijna elke avond deed, maar ik bleef het bekijken als een straf. Hoe minder de vakantie duurde hoe minder er over mijn kamp/Koen gesproken werd.
Sorry beste lezers, dit was echt kort maar nu kan ik wel een nieuw hoofdstuk begonnen en ik zal proberen om dat een beetje langer te maken maar ik kanwel niets beloven.
JE LEEST
liefde is geen spel. {deel1}
Historia CortaCaro is een meisje van 13 jaar en gaat op kamp, ze ontmoet daar een jongen maar is het wel een goede jongen?!?!
