Actually hindi ko alam kung saan ako magsisimula.
Simpleng tao lang naman ako.
Yun nga lang I have many identities.
Sa bahay, Snob, tahimik, at walang kibo.
Sa School, Masayahin, friendly, at High.
Sa ibang lugar, Suplada, Maarte, at Short tempered.
pero isa lang hindi mawawala KATAPANGAN.
Yung tipong lagi kong sinasabi na kaya ko ang lahat.
Hindi ako takot sa multo tulad ng iba.
Hindi din ako takot sa matataas na lugar.
Mga Rides na matataas wala rin yan sakin.
Mga nag hahamon ng away subukan lang nila.
At lalong lalo na ang umuwi mag isa kapag gabi na.
Hindi ako takot sa ano man ang mangyari sakin.
Siguro dahil alam kong hindi NIYA ako pababayaan.
(Niya si GOD po yun)
Sanay akong mag-isa di tulad ng iba na hindi kayang mapag isa.
Hindi ako EMO o kung ano pa man eto lang talaga ang nakasanayan ko.
Ang pagkakaroon ng maraming katauhan ay mahirap.
Mahirap dahil hindi mo na alam ang tunay na ikaw.
Mahirap dahil alam ng lahat na kaya mo na ang lahat.
Kaya naman wala na silang pakialam sayo.
Dahil sanay nadin silang kaya mo na ang lahat.
Minsan nga napapaisip ako.
May TAO pa kayang mag aalala sakin kung umuwi ako ng gabi.
TAONG Poprotekta sakin kapag may nang away sakin.
TAONG magbabalik ng takot ko.
At TAONG magmamahal sakin kahit ganito ako.
