kasutku

87 8 0
                                    

Aku berjalan sambil bersiul. Kau ingat perempuan tak bersiul ke.

Sambil jalan jalan dan jalan tu.

Tiba tiba...

















Aku ternampak kasut kesayangan aku dah rabak and bersebelahan dengan tong sampah. Kau tau tak dah koyak rabak. Sebab apa?? Sebab ada makhluk yang dah jahanamkan kasut aku tu. Sedih tak terkata.

Kasut yang ada kenangan dengan mamat yang aku suka.

Kau tau 'crush'. Walaupun dah setahun berlalu tapi aku still sayang kasut tu.

Aku yang baru balik dari kedai terus ke tong sampah rumah.

Habis kasut aku. Kasut sekolah.

Kasut sekolah aku!!

Huhuhu. Sedihnya.

Kasut sekolah tahun lepas aku sinpan elok elok. Dah jahanam. Semua ni angkara..

Angkara siapa??

Aku pun tak tau.

Sebab semua family aku pergi balik kampung. And aku tinggal seorang je kat rumah.

Takkan lah....

Takkanlah hantu. Mana ada hantu. Siang siang buta macam ni.

Eii. Meremang bulu tengkuk aku.

Tiba tiba jiran aku tegur. Buang tebiat ke mak cik ni nak tegur aku. Selama ni tak pernah pernah tegur aku. Dah kenapa. Tah tah. Mak cik ni yang jahanamkan kasut aku.

"Buat apa tu??"

"Ni ha. Kasut saya mak cik. Dah rosak. Tak tau sape punya kerja" kenalah pura pura sopan. Depan jiran kan. Hipokrit pulak.

"Kasut kamu tu ada kat rumah mak cik tadi. Mak cik buang la. Sebab dah rosak. Kucing mak cik ni ha yang dok cakar cakar kasut kamu sampai rosak." Terus mak cik tu masuk rumah.

'Whatttttt???? Kucing makcik. Mak cik tau tak kasut ni berharga untuk saya' aku just jerit dalam hati. Tak mampu nak luah.

Terus aku masuk dalam rumah and nangis dalam bilik.

Tak sangka ada juga haiwan yang kejam dengan aku.

Apa salah aku.

Salahkah aku ingin bahagia bersama kasut tu. Kasut kenangan wo.

Peristiwa ni aku takkan lupa!!!!

Ku Ingin BahagiaWhere stories live. Discover now