De nieuwe jongen ..

Warm gevoel

Die nacht voelde ik me goed, goed in mijn vel. Percy gaf me dat gevoel, een gevoel van bescherming. Hij was als enigste bij mij, alleen op hem kon ik vertrouwen, dat was nu wel duidelijk geworden. De rest van mijn klas en vrienden hoorde ik niet meer, iedereen dacht dat ik een mental breakdown heb gehad, of ze denken dat ik gewoon psycho ben geworden. Maar ik lig gewoon in het ziekenhuis, en de dokters hebben een bloedklontertje gevonden in men hersenen, die heeft voor al deze shit gezorgd. Morgenavond mocht ik eindelijk naar huis, maar dat wou ik niet. Als ik naar huis ging, zou Percy niet bij me kunnen zijn. Ik staarde naar Percy, en bewonderde hem. Hij was zo mooi. Met een glimlach op mijn gezicht viel ik rustig in slaap, en ik voelde dat Percy een kus op mijn voorhoofd gaf. Langzaam deed ik mijn ogen open, en zijn gezicht was recht voor mijn gezicht. We staarden, keken diep in elkaars ogen. Na een halve minuut staren zei ik tegen hem: 'Ik ben zo blij dat je er bent voor me, ik kan je niet genoeg bedanken.' Waarop hij zegt: 'Ik zou jou moeten bedanken, je bent één uit de duizend.'