De nieuwe jongen ..

Schokken

Opeens dacht ik aan iets heel anders, mijn gedachten begonnen af te dwalen. Ik kon niet helder denken. Het begon te bonken in mijn hoofd, net gedonder. De kamer begon rond te draaien en alles begonnen opnieuw wazig te worden. Ik wilde schreeuwen, opnieuw kreeg ik het benauw. Mijn luchtpijp sloeg dicht en ik lag daar als een vis uit het water te spartelen en te doen. Percy kwam binnen gelopen met een zak chips in zijn handen, keek naar me en liet alles vallen. Hij liep naar me, drukte op de rode knop en gaf mond op mond beademing. Ik lag daar nog altijd te spartelen, er leek alsof er stroom door mijn hele lijf liep. Men ogen vielen dicht, maar in de verte hoorde ik Percy mijn naam roepen. Ik wilde erop antwoorden, maar er kwam geen geluid. Zijn stem begon stiller en stiller te worden, en opeens hoorde ik niks meer. Na een uur was ik terug bij bewustzijn, en lag ik terug in mijn bed. Percy zat naast me, en hield men hand vast. Ik vond het best wel raar, want eigenlijk wist ik echt niet hoe hij in elkaar zat. Maar zijn aanwezigheid gaf me een comfortable gevoel, een gevoel die ik al lang niet meer heb gehad.