1
Her şey bir sabah başladı. Annemin heyecanla yataktan fırladığı sabah. Hafifçe terlemeye başladığı belli oluyordu. Pervasızca etrafına bakınıyordu. Sanırım babamı arıyordu çılgınca dönen gözleriyle. Ama bilmiyordu ki babam gecenin ilk saatlerinde evden çıkmıştı. Ben de tesadüfen gördüm onu evden ayrılırken. Su içmeye kalkmıştım. İş seyahatine çıkacağını, geminin birazdan kalkacağını, birkaç gün evde olmayacağını söyledi. Peki annemin bu heyecanı nedendi. Annemi merdivenden inerken yakalayabildim. Ne bu acele afe dediğimde kon... aaa diyerek şaşkınlıkla ağzını tuttu. Sanırım bilmemem gereken bir şeyi ağzından kaçırmıştı. Merdivenden elinde bir çantayla adeta uçarak indi. Bir yere geç kaldığını anlayabiliyordum ama nereye gidiyordu? Çantaya sıkıştırdığı o kırmızımsı şey de neydi. Farkında değildi ama çantadan daşarı sarkmıştı.
-Kardeşini uyandır ve kahvaltı yapın ayrıca Afil'e söyle bugünde matematik ve hitabet derslerinden yine kaçarsa bozuşuruz.
-Hey afe çantadan bir şey sarkıyor.
-Tamam yolda hallederim onu. Bu gece gelmeyebilirim Afil'e göz kulak ol ve hoşlanmayacağım şeyler yapmayın bunu hemen anlarım, dedi ve hızlıca evden çıktı.
Afil'i uyandırdığımda güneş daha yeni doğuyordu. Her zaman ki gibi günün ilk ışıkları güzeller güzeli kardeşimin üzerine vuruyordu. Penrecereden dışarı baktığımda annemin ufukta kaybolan siluetini Viyala Şelalesi yoluna gireken gördüm.
