Chapter #o1: Accidentally
Odyssey's POV:ε
Arrggh!! Watdapak! Damn it!
Sino ba kasi 'tong hinayupak na 'to na haharang- harang sa dinaraanan ko? Ayan tuloy, nagka bunggo pa kami. At eto ako ngayon.. Naka upo sa sahig nitong corridor ng school. Yeah right~ Napa upo lang naman po ako sa sahig. Sa lakas ba naman nung bumunggo saken?! Tch. Magpupulot pa tuloy ako ng mga gamit ko na parang fountain na nagkatapon- tapon at nagkalat sa buong corridor. Pero siyempre, joke lang, noh. Hehe. OA ba masyado? Sorry naman. HB ako eh. Ayshtt~Aba. Tingnan mo 'to? Walang pasabi- sabing umalis? Maglalaho na lang bigla? Ano sya? Bula? Multo? Tss. Di man lang ako tinulungan mag pulot ng mga gamit ko. O di kaya mag sorry man lang. Mahirap bang sabihin ang isang sorry? Ang ungentleman naman nun. Walang modo. Ganun ba siya ka sungit? Kalalaking tao, ang sungit. Pwes. saken, di 'yan tatalab. Huh!! Kala niya, ah? Psh. Kainis much.
Tumingin ako sa relo ko. Then sa schedule ko. Then sa relo ko ulit. Then pabalik-balik. Hanggang sa mag sync in sa utak ko at marealize kong.. My gosh! Late na po ako. Lintik na mokong na 'yun. Uupakan ko talaga siya pag magkita pa kami ulit. Aysh. Nagsisimula na siguro first class ko nito. Gosh. I need to go hurry and got there as fast as I could. Kundi, lagot talaga ako ne'to. Shemay lumpiang shanghai naman, oh. Ba't ngayon pa? First day of class ko pa naman ngayon. Tapos late ako. Waaaaaaaa~ I'm dead. Nooooooooooo.
[A/N: Ay?? Oa? Late lang. Dead agad?]
Wag ka nga miss author. Epal mo din, eh.
[A/N: Sabi ko nga. Shattap na ko..]
Good.
Finally.. After so many, many, years. Dejk. Nakarating din ako sa first class ko after 15 minutes. Tagal ba? Wala eh. Ganyan ako katagal nag ikot dito sa buong campus. Yeah. Almost 15 fuckin' minutes--- Oops! Sorry for the cuss.
How could i face them? especially my subject tacher-slash-adviser? How could I?! Okay. OA na naman ako. Psh. Ang dalagang pilipina ko ba naman kasi maglakad eh. Tss. Dalagang- dalaga talaga na akala mo eh, si Maria Clara na ang nakakasalubog mo Sa sobrang hin-hin. Di makabasag pinggan besprend. Parang walang klaseng hinahabol. Okay. Enough na this.Hu!
*knock. knock*
Then open the door.
"Good morning ma'am! Sorry for being tardy." Ako yan. with matching hingal- hingal effect pa. Nakakapagod kaya. Try mo.
"And why do you think your late Ms. Hyun? Alam mo bang, you're almost 15 minutes late?!" Yeah. That's Ms. Montes. Our terror and perfectionist math teacher. And adviser na rin. O well, baka PMS lang si Ms. Tch. Nevermind.
"Sorry po Ms. Nahirapan po kasi akong hanapin 'tong first class ko. Kakakuha ko pa lang po kasi ng schedule ko. And infact. Transferee student po ako.."
"Okay. Reason accepted. But make sure that this won't happen again. Or else.. You'll meet such consequences."- Ms. Montes.
"Yes, Miss."
"Okay. You may now introduce your self." - Ms. Montes.At ayun. Halos magkandapa-dapa pa ko sa pag pasok. Pumunta na 'ko sa harapan ng buong klase. Aysh. Nakakahiya naman. Tapos nagbulong-bulungan pa mga oh-so-called classmates ko. Psh. Bulong nga. Naririnig ko naman. Bumubulong o nagpaparinig mga Bess? Gusto niyo malaman mga binubulong daw nila?
Ito..
-Grabe. Ang weird niya, huh?-
-Yeah, right. Nerd. Geek.-
-Eeeww.. Yuck walang fashion sense. Manang.-That's it. Lupet ng comments nila, noh? Tss. Tama nga naman sila. I'm a nerd, geek, weird, walang fashion sense, etc. Actually, Hindi naman talaga ako nerd gaya ng mga pinagsasabi nila. Magulo ba? Well, nagawa ko lang naman talaga 'to for some private reasons. Malalaman nyo din naman.
Okay. Back to reality tayo.
BINABASA MO ANG
You Together with Me Since 11:11
Teen FictionPrologue: Sa love, hindi talaga pwede yung mahal mo siya, mahal ka niya, tapos masaya kayong dalawa. Minsan, kung kailan naman almost perfect na kayong dalawa tsaka naman papasok ang mga challenges, trials, problems! Haha. Pareparehas lang pala...