My Hidden Identity

**Chapter 4 (Roses For Me, From Him)

Yuki's POV

Boring naman ngayon. Wala akong magawa dito sa condo.

I miss them na, nakakamiss din pala sila.

I miss what we always do when we're bored.

Saturday ngayon kaya tambay ako sa condo ko.

Tinatamad din akong maggala-gala eh.

Baka may makakita pa sakin nuh.

Kinuha ko yung earphone ko then sinaksak ko sa phone ko.

Makikinig na lang ako ng music, may magawa lang ako. HAHA

(her phones ringing)

Ayun na eh, ipiplay ko na yung kanta na Genie ng SNSD eh.

Bakit ba ang daming tumatawag sakin?

Unregistered number na naman. Sino na naman ba to?

Sinagot ko...alam nyo na kung bakit.

"HELLO!? WHO THE HELL ARE YOU?" sigaw ko agad sa tumatawag. Istorbo kasi eh. Mabingi ka dyan.

["Napakaingay mo talaga kahit kelan Light, si Xander to. Nakalimutan kitang

tawagan nung nakaraan eh. HEHE"]

Sus, si Xander lang pala to. Kala ko si anu na naman eh.

Masave na nga number nito mamaya.

"Dont call me light, okay? How are you guys?"

["We're fine YUKI, how about you?"]

"No need to emphasize my name. Im fine too, are you back again?"

["Not yet, why?"]

"Just asking."

["You wanna come back now?"]

"Not now, but soon."

["That's great."]

I pause for a while then...

"He found me..."

["Shit! How?"]

"I dont know how."

["Have you seen him?"]

"Yeah, the night before you call me."

["What did he say?"]

"Nothing important."

["Are you okay?"]

"Yes, just a little confuse."

["I think its time for you to come back."]

"No. Not now."

["Fine, call me when you needed anything."]

"Sure, thanks. Bye."

I press the end call button, then stare at the ceiling.

Why now? I know he can find me...

But not as fast as I thought.

Tss, forget it.

Anu ba yan napapaenglish na naman ako.

Haha, pasensya na kayo ah.

Nasanay lang ako.

Kasi naman dati anu...

Ayy, wala pala. Hahaha.

Nagugutom na ko, wala pa din akong tagaluto dito.

Nakakainis na yun ah, ang tagal bumalik.

Magpapadeliver na nga lang ako dito.

No choice naman eh.

Hmm, anu ba masarap kainin ngayon?

Kinuha ko yung phone ko at dinial yung hotline ng jollibee.

Hehe, parang bata naman ako.

Masarap kasi yung fries nila tsaka yung coke float.

"Hello?"

["Hello Maam!, what can I do for you?"]

"Ahm, I want 2 large fries, 1 regular coke float and 1 spaghetti."

["Okay maam, your address maam?"]

"Nakahara residences, 10th floor, room 109. You know this place right?"

["Ahh, yes maam. Thank you maam, wait for a few minutes maam."]

"Okay."

Sana naman mabilis sila magdeliver today, nagugutom na talaga ko ehh.

Pag may free time nga ko, mag-aaral na akong magluto

para hindi ako nagugutom.

Pagkatapos nung panglimang kanta sa phone ko.

May nagdoor-bell na. Yey, mabubusog na ko.

Tumakbo na ko sa pinto.

Fries, float, spagh...mommys here.

Pagkabukas ko nung door...

Huh?   ?____________?

Asan yung pagkain ko?

Walang tao?

Lumabas ako para silipin kaso wala talagang tao.

Baka nanaginip lang ako.

Makabalik na--

Ano to?

May naapakan kasi ako dun sa tapat ng pinto ko.

Hulaan nyo...

Boquet of red roses.

My gosh, ang ganda naman.

Kaninu kaya galing to?

May secret admirer na ba ko? HAHA

Dinampot ko then tiningnan ko kung kanino galing.

Pagtingin ko, nabitawan ko yung boquet...

"See you soon, Light."

yan yung nakalagay dun sa maliit na papel.

Then may maliit na signature na hinding-hindi ko

makakalimutan .

Kinuha ko yung roses then pumasok agad sa condo ko.

Nilock ko yung pinto.

Shit! Andito na rin sya?

Hinahanap nya rin ako.

Alam nya na rin kung nasan ako.

WHY SO FAST?

Is it time to come back?