အနားယူေနတဲ႕စိတ္အစဥ္နဲ႕ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ျပန္လည္ေပါင္းစပ္ေတာ့ သူမအိပ္စက္ျခင္းကေနတစ္ဖန္ျပန္ျပီး နိုးထလာခဲ႕ေလျပီ....
နုိးနုိးလာခ်င္းအိပ္ယာေဘးကို ေစာင္းငဲ႕ျကည့္မိေတာ့......
ကြက္လပ္ျဖစ္ေနတဲ႕ အိပ္ယာခင္းစကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း.....
ဘယ္ဘက္ရင္အံုဆီကမက်က္ေသးတဲ႕ နွလံုးသားဒဏ္ရာက တစ္ဆစ္ဆစ္ကိုက္လာျပီး.......
မရည္ရြယ္ပါပဲနဲ႕ မ်က္၀န္းအိမ္က မ်က္ရည္တို႕က လွၽံက် စီးဆင္းလာျပန္သည္......
အရင္ေန႕ေတြကအတိုင္း နွဳတ္ခမ္းဖ်ားကေန စကားလံုးတစ္လံုးကို ျကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာေနခဲ႕မိသည္ေလ...
"Jiyeon ah,pogoshipo......"
>>>FLASHBACK>>>
"Wae??? Tao Oppaက ဘာအျပစ္ရွိလိူ႕လဲလို႕....."
သူမဘာမွျပန္ေျပာဖို႕အားအင္မရွိပါ တကယ္ဆိုTaoမွာလည္း ဘာမွအျပစ္ရွိတာမဟုတ္သလို......
သူမဘက္ကလည္းဒီလိုအေျခေနေတြကို ျဖစ္လာေအာင္တမင္ဖန္တီးခဲ႕တာမွ မဟုတ္တာ....
"နင့္ကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမရမယ္..."
သူတို႕ထဲကေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကတြန္းလိုက္တာေျကာင့္ jungieေျမျပင္မွာလဲက်သြားသည္...
သူမကိုရုိက္္မယ့္ဒုတ္က ေလေပၚေျမာက္သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရျပီး........
သူမမ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္ခ်လိုက္ေပမဲ႕
"ခြပ္ "
နာက်င္မွဳကသူမဆီကိုေရာက္မလာ.....
"Ji....Jiyeon"
ဟုတ္ပါတယ္Jiyeonက သူမအေပၚကေန အုပ္မိုးျပီးအရုိက္ခံလိုက္တာ.....
ေက်ာင္းသူေတြက မေက်နပ္ေသးပဲ ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ ကန္ေနျကေသးသည္.....
"Ji....Jiyeon ah,သတိထားပါဦး.."
သူမေခၚေနေပမဲ႕ Jiyeonက တံဳ႕ျပန္မွဳမရွိေတာ့ပါ......
ဦးေခါင္းကအရွိန္ျပင္းျပင္းရုိက္ခ်က္ေျကာင့္ Jiyeonသတိေမ႕သြားေပမဲ႕
သူမကိုေတာ့တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖတ္ထားဆဲ.....
သူမဖယ္ဖို႕ျကိဳးစားေပမဲ႕ မရ....
