Jiyeonနုိးလာေတာ့Eunjungသူမ ေဘးနားမွာရွိမေနေတာ့ပါ....
Jiyeonသူမေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ရုိက္လိုက္ျပီး နာက်င္မွဳေတြနဲ႕ျပံဳးလိုက္သည္...
ငါအိပ္မက္ မက္ခဲ႕တာပဲ....
သူမအိပ္ယာကထလိုက္ျပီး အခန္းျပင္ျမန္ျမန္ထြက္ရေတာ့သည္...
သူမ မေန႕ကတည္းကဘာမွမစားထားတာမို႕ ဗိုက္က တဂြီဂြီေအာ္ေနျပီေလ....
Hyominဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနတာျမင္ေတာ့
"Hyomin Unniဘာရွိလဲ..."
"မီးဖိုခန္းထဲသြားေလ Eunjung Unniကိုေမးလိုက္ ငါတို႕က စားျပီးသြားျပီ ထတဲ႕အခ်ိန္လည္းျကည့္ဦး ၁၀နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မွာကို.."
"BO????? EUNJUNG UNNI??"
"Yahhh Park JIYEONငါ့ကိုနားကန္းေအာင္လုပ္ေနတာလား ???....."
Jiyeonဘာမွျပန္ေျပာဖို႕သတိမရပါ သူမ မီးဖိုခန္းဆီေျပးသြားေတာ့သည္.....
သူမအိပ္မက္မက္တာမဟုတ္ဘူးပဲ...
ခံုေဘးမွာရပ္ျပီးေရေသာက္ေနတဲ႕Unni..
သူမေျပးျပီးအေနာက္ကေန သိုင္းဖတ္လိုက္သည္....
"Unni သတိရေနခဲ႕တာ😭😭"
"Omm yeonie??"
"Unni တကယ္ျပန္လာျပီေနာ္.."
သူမUnniကိုပိုျပီးတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္.....
"တကယ္ျပန္လာတာေပါ့ yeonieရဲ႕"
ဘာလို႔မွန္းမသိ မ်က္ရည္ေတြက ၀ဲလာျပန္သည္.....
Jiyeonဆီကရွိဳက္သံေတြကိုျကားေတာ့ eunjungသူမဘက္ကုိလွည့္လာျပီး...
"ေရာ္ ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႕ ဘာလို႕ငိုေနတာလဲ...?"
Eunjungေျပာရင္းJiyeonပါးေပၚက မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္...
Soyeonကလည္း မီးဖိုခန္းထဲ၀င္လာျပီး...
"အခုမွကပ္ခြ်ဲေနတယ္ မေန႕ကjungieျပန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ေနျပီးေတာ့.."
"Eunjung Unniျပန္လာမွာမွ မသိတာ အဲ႕တာေျကာင့္ အိပ္သြားတာေပါ့..."
