Szkoła i znajomi mnie wykańczali. Potrzebuje pomocy nie chcę wiele bo tylko móc spojrzeć ponownie na ciebie. Czy to dużo? Może i tak, ale ty jesteś jak lekarstwo, twój głos sprawia,że jest mi lepiej.
Nie chcę by ktokolwiek się dowiedział więc odrzuciłam się chcąc zabrać to co wczoraj tu pozostawiałam. Wzięłam kartkę do reki, ale to nie była moja...
Serce zabiło mi boleśnie mocno w klatce. Nie możliwe. Drżąc rozłożyłam wiadomość i przebiegłam wzrokiem po tekście.
Nie widziałam co powinnam teraz właśnie czuć.
