TIFFANY'S POV
"Im sorry sweetie, pigilan ko man ang dad mo wala akong magawa" sabi ni mom, nasa airport na kami ngayon papuntang canada"Mom, Pwede mo bang sabihin kung sino yung taong yun?" Sabi ko
"W-what do you mean?" Sabi niya
"The groom! Yung lalaking hindi ko kilala" sabi ko tsaka binilisan yung pag lalakad
"Stephanie! Wait!" Rinig kong sigaw nya tumakbo ako sa sobrang sama ng loob
Bakit ganun! Sa dinami ng pwede bakit ako pa! Hindi ko na nga sila ginagambala sa US! Tapos ako etong nananahimik sa Korea papakailaman nila
"Stephanie! Gosh dont do that again" sabi ni mom
"Fine! Sino sya?" Sabi ko
"Nickhun ang pangalan nya" nanlambot ako sa narinig ko
"Mom! Are you serious!? Sya yung lalaking kumidnap sakin! Sya din yung bumaril kay- s-sa kaibigan ko" gulat na gulat na sabi ko
"You're joking right? Hindi magandang biro ang ganun stephanie" sabi ni mom
"Mom! Im serious! Totoo yung mga sinabi ko!" Sabi ko
"Stephanie stop! Wag kang manira ng tao" suway naman ni mom
"Mom! Please maniwala ka sakin! Pwede kong tawagan yung tatlong agent mom please!" Sabi ko
"Agent? Stephanie umayos ka nga, dahil ba ayaw mo lang kay nickhun sisiraan mo na!" Sabi nya
"No mom! Im telling the truth! Masama syang tao!" Sabi ko
"My god Stephanie,Hindi mo ako maloloko sa kakaganyan mo,halika ka na malelate tayo sa flight" sabi niya bago ako hinila
Bakit ba ayaw nila maniwala! Hindi ako papayag na maging asawa ng isang walang pusong lalaki
JESSICA'S POV
"Please jessica, Help me!" Pag mamakaawa nya, Sumunod na ko dito sa Canada for sure kasi alam kong kailangan nya ko ngayon"Nickhun!? Yung kumidnap sayo? Sya?" Gulat na gulat na sabi ko, aba naman ang buong akala naming lahat nasa kulungan sya
"Yes, Ilang beses ko nang sinabi kay mom hindi sya naniniwala tapos ako pa yung lumalabas na masama" umiiyak na sya ngayon ano ba naman nangyayari sa buhay neto
"Try mong sabihin kay tito" suggest ko
"No! Kung si mom hindi naniniwala paano pa kaya sya" sabi niya
"Diba may hearing naman daw, natawagan ka na ba nung mga police?" Tanong ko pero umiling lang sya
"Well kailangan nating sundin si tito" mahinang sabi ko
"Wala na ba talagang pag asa?" Sabi nya kaya bumuntong hininga ako at umiling
"Well, Pwede mo ba ko humiling sayo?" Pambasag nya sa katahimikan
"A-ano?" Tanong ko
"Gusto ko sya makausap before ng kasal ko" i know kung sino tinutukoy nya
"Pero nasa canada ka nasa seoul sya" sabi ko
"Yun na nga yung problema e. Ayoko sa phone gusto ko yung personal" sabi niya
"Kung ganun baka hindi kita matulungan" sabi ko kaya nakita ko syang sumimangot, wala naman akong magawa kahit gusto ko syang tulungan alam kong malalim na yung pagtingin nya kay taeyeon kaso ganyan talaga e. Tadhana nga naman
BINABASA MO ANG
All With You
Fanfiction"Between people who truly care and love each other, there are times where you don't need to say anything at all. Those emotions that are hard to express with words. Things like "I love you" and "Thank you"...you don't really need to say those words...