Hoofdstuk 8

141 2 0
                                    

Koen
Ik zat met kato te wachten in de wachtzaal van het ziekenhuis.
We zaten zeker al een uur te wachten.
Alle mensen keken me heel raar aan. Wat natuurlijk ook begrijpelijk was want ik zat nog altijd in mijn uniform.
Ik hoorde mijn gsm trillen in mijn broekzak. De chef belde. Oh nee Ik ben helemaal vergeten om naar de chef te bellen. Ik nam op.
"Aah koen ik heb jouw al zeker tien keer gebeld en tineke ook" zei de chef
"Sorry maar ik was het helemaal vergeten om te bellen" zei ik
"Ja en waarom nam jij niet op" zei de chef
"Tineke ligt in het ziekenhuis" zei ik
"Oei en wat is er dan gebeurt" zei de chef al wat kalmer. Ik legde voor de 2 keer het verhaal uit
"En hoe zag die man eruit" zei de chef achter mijn uitleg
"Helemaal in het zwart en hij was kaal en klein" antwoordde ik op de vraag van de chef.
"OK ik ga er een paar ploegen sturen om hem te zoeken" zei de chef
"Zorg goed voor tineke" zei de chef
"Zal ik zeker doen chef"
"Ik ga nu verder doen want heb nog veel werk" zei de chef als laatste
"Daag chef" zei ik
Na nog een uur te wachten kwam Eindelijk de dokter
"Bent u meneer Baetens"zei de dokter tegen mij
"Ja" zei ik
" mevrouw schilebeeckx is momenteel vrij stabiel en buiten levensgevaar" zei dokter vriendelijk
Ik was heel oplucht. Ik zou echt niet weten hoe mijn leven anders verder zou gaan met haar.
"Mogen we ernaar toe" vroeg ik aan de dokter
"Ja maar je moet heel stil zijn en rustig want we hebben haar een verdoving geven om te gaan slapen zodat ze minder pijn zou hebben. Mevrouw schilebeeckx zal ongeveer tussen nu en een dag nog in een kleine coma liggen" zei de dokter
"Mevrouw schilebeeckx ligt in kamer 236" zei de dokter nog voor we vertrokken
"OK danku" zei ik en we vertrokken
Naar kamer 236 waar tineke lag.
Ik kwam binnen. Ik zag tineke liggen op het ziekenhuisbed. Ik vond dit echt niet leuk om te zien dat dit juist tineke moest overkomen na alles wat ze heeft meegemaakt.
Ik ging in de stoel aan de rechter kant van Tinekes bed gaan zitten en kato aan de rechter. Het was heel stil in de kamer. Na 3 uur daar te zitten begon ik echt al moe te worden. Ik keek naar links en zag kato al slapen in haar stoel.
In besloot net het zelfde te doen.

Tineke
Ik deed mijn ogen open.
Ik voelde een vreselijke pijn in mijn buik. Ik keek rond in de kamer ik zag naast mij koen en kato slapend in een stoel. Wat waren ze toch schattig als ze slapen. Opeens wist ik waar ik was ik was in het ziekenhuis. Ik besloot na veel rond te kijken te gaan slapen.
Ik viel rap in slaap. Hopelijk is de pijn weg als ik wakker kom.

Liefde voor eeuwigWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu