Unheard Feelings (ON GOING)

Chapter 4: THAT KULITAN OF US!

CHAPTER 4: That Kulitan of Us!
Note:Guyzz Sorry yung nabitin po sa Chapter 3 hihi Flashback lang po yun kung bakit hate na hate ni Chandria si Alex. well that explains Why but dont worry Alex have his reasons.
So for now Enjoy
TITLE:UNHEARD FEELINGS
CHANDRIA'S POV
"Grabe bhai galing mo talaga maglaro ng basketball akalain mong nanalo kayo? hahahaha" andito kami ngayon sa may sala sa bahay nina Drew dahil kakatapos lang ng laro nila. at tagumpay naman.

"sus, sisiw, pero andaya mo ah! di mo ako nai-cheer!" hala oo nga no.. Ang lalim naman kasi ng iniisip ko nun eh!

"Sus! alam ko namang kayang-kaya mo yun eh. Ang weak talaga ni Alex kahit kailan" kaya siguro di sya makapasok noon.

"pero MAHAL mo naman! " Napatigil ako sa sinabi niya. Natamaan ako dun! mahal ko pa ba talaga si Alex?
Dahil kung hindi bakit parin ako nasasaktan?
bakit parin ako umiiwas?

"Uy! Ayan na pala yung favorite brownies natin na gawa ni mommy eh!" buti nalang at alam niya kunh paano pagaanin ang usapan.
Di ko tuloy namalayan nakatulala na pala ako.

"o-oo nga *smile* Hi tita! para sa amin po ba yan?" tanong ko kay tita ana (mommy ni drew) habang nakatingin dun sa brownies natatakam na kasi talaga ako.Ang sarap pa naman magluto ni tita ng brownies.

"Yes Dear, SAYO lang to! di kasali yang isa diyan." ngumiti si tita ng mapang-asar kay Drew hahaha..

"Wahhh! andaya. Sino ba anak mo dito ah?" isip-bata talaga tong damulag kong bestfriend. Kahit kailan talaga.

"Just kidding baby boy *wide Smile* " haha ang cute ni drew, namumula kasi ang dalawang tenga niya at mukha NAHIHIYA ata.
haha ikaw ba naman 17 years old? tas tatawagin ka ng mommy mo ng baby sa harap ng BABAE pa?
Kung BABAE nga ba ako? hahaha

"MOM! Im not a KID anymore!" nakabusangot niyang sagot sa mommy niya. haha ang galing si tita lang pala katapat nito.

"But your still my BABY BOY!" haha ayos banat ni tita mas lalo tuloy namula si Drew. Maasar nga

"BABY BOY, Brownies oh! kain na baka maubos ko pa to eh!" sinasabi ko yun habang suot0suot ang aking mapang-asar na ngiti

"aish! tigilan niyo nga ako! nagsama pa kayo" haha asar na asar na talaga ang mukha nya.

"Drea dear, pagkatapos mo dyan puntahan mo ako sa kwarto ko may sasabihin ako" natigilan ako sa sinabi ni tita, Ano naman kayang sasabihin niya sakin? naku-naku! kinakabahan tuloy ako.

"Ano naman mom?" echusero talaga kahit kailan.

"Your out of this Son, it is between me and Drea" sagot ni tita ng nakangiti parin.

"oo nga naman Drew, ang echusero mo talaga noh?" pang-aasar ko kay drew.

"okay po tita mamaya *Smile*" baleng ko kay tita.

"anong echusero ka diyan! agad-agad? di ba pedeng nagtatanong lang?" tignan mo nga tong taong to oh! Ang hyper talaga parang nakakain ng megaphone eh!

"Oh sige, diyan na muna kayo" umalis na si tita at nagtungo sa kanyang silid.

"Oh bakit? anong tawag mo sa sarili mo?" tanong ko habang ngumunguya ng brownies.

"tinatanong pa ba yan? edoi Gwapo *wink* " nagpogi sign pa ang Gwapo daw! Aish! yabang talaga.

"Yabang mode kana ulit? Aish!" buti tumigil nasiya sa kayabangan niya at tumahimik na.

*Munch*
Munch*
*Munch*
*Munch*

Wahhhhh!!! yung brownies ko ubos na *Pout* huhuhu.. Drew naman ehh!!
Sinamaan ko siya ng tingin kaya napatigil siya sa pagnguya kaya kitang kita na punong-puno yung bibig niya ng brownies huhuhu

"ba-Bakisths?" huhu yung brownies ko! bat di niya kaya lamunin agad yung nasa bibig niya para makapagsalita siya ng maayos? (Lamunin talaga? haha)

"Bat mo inubos?" huhu wala na talaga ubos na..

"diba sabi ni tita akin lang yun? psshh!!" nakasimangot kong saad sa kanya habang siya nguya ng nguya sa brwnies *_*

"Inaya mo kaya ako!" oo nga no? arrghh!! nakakainis naman ohh!

"kahit na h! di mo dapat inubos!" ang dami pa kaya nun kanina tas bigla-bigla nalang mawala? Aish! pag ako nakaganti sayong damulag ka makikita mo!

"hahahahahaha!! pffft.." napatigil ako sa pag-e-emote n tungkol sa brownies dahil sa tawa ni Drew na pumailanlang sa lugar.
nababaliw na ata to eh!

"U-uy! anong nakakatawa ahh?" pinoke ko siya ng mahina.

"Kunh nakikita mo lang yung mukha mko ! PriceLe---" sumimangot ako at tinignan ko siya ng masama. masamang-masama dahilan para mapalunok siya ng ilang beses.

"Priceless pala ah!" Nilapitan ko siya habang itinataas ko ang magkabilang braso na parang nagsasabing ready to fight na talaga ako.

"U-uy A-anong g-ginagawa m-mo a-ah?" huh! nauutal kana ngayon tas kanina ang lakas makatawa at makapang-asar!

"Sinong Pinagtatawanan mo kanina?" sabi ko sa kanya na may diin ang bawat salitang binitawan. pinilit ko paring magmukhang galit kahit sa loob-loob ko gusto ko ng tumawa.

"J-joke lang n-naman y-yun eh!" nauutal paring sagot nito na parang kinakabahan.

"e-eto na o-oh!" nagningning ang mata ko sa binigay niya BROWNIES *0* kaso narealize ko na inaasar niya pala talaga ako kanina kaya pinanliitan ko siya ng mata at seryosong tinignan.

"Inaasar mo talaga ako noh?" lumapit ako sa kanya kaya napaatras siya.

"A-aray, aray huhu t-tama na huhu A-aray!!!" yan ang bagay sayo! piningot ko kasi siya sa tenga kaya ayun. aray siya ng aray ! haha. Poor Drew.

"Aray! diba pinatawag ka ni mommy?" nahihirapang niyang sabi habang nakahawak parin sa tenga niyang namummula.
ayy oo nga noh! pinatawag pala ako muntik ko na tuloy makalimutan.
Nakakahiya naman kay tita pinag-antay ko pa ata siya.

"Hmmmphh! maswerte ka at pinatawag pala ako kung hindi di lang yan aabutin mo sa akin" hinimas-himas niya yung tenga niyang namumula. kawawa naman naguilty tuloy ako. NAsobrahan ko ata.

Naglakad na ako papunta sa silid ni tita pero narinig ko ang huling sinabi niya...

"amazona talaga!!" sinabi ko bang naguilty ako kanina? pwes! binabawi ko na.

Sinamaan ko siya ng tingin kaya napalunok ulit siya ng ilang beses.

"Hehe Joke lang!" nagpeace-sign pa siya!
mabuti kong ganun.

Naglakad na ako sa silid ni tita .
naisip ko Ano kaya ang sasabihin niya?

NEXT OR DELETE?

AUTHORS NOTE: YIPEE!!
SA TINGIN NIYO ANO SASABIHIN NG MOMMY NI DREW KAY CHANDRIA?
ANG MAKAKAHULA DEDICATED SA KANYA ANG NEXT CHAPTER TSAKA BIBIGYAN KO NG ROLE SA STORY NA TO FL KO NA RIN.
SALAMAT