BU SON MEDUSA

Güzellik uykusu

Gazel kucağımda uyurken sessizliği bir telefon melodisi bozdu. Gazel'in telefonu çalıyordu, elim telefona gitti. Arayanın ağabeyi olduğunu görünce merak ettiğini düşünerek telefonu açıp, "Buyurun ben Gazel'in arkadaşı, Gazel uyuyor" diyerek cevapladım. Karşı taraftan beklemediğim sertlikte "hangi arkadaşı!?" diye bir soru alınca afalladım.
"İsterseniz ben size adresimi vereyim. Hem sizinle Gazel'in arkadaşı olarak tanışmış olurum, hem de kardeşinizi eve götürürsünüz."
Abisi ciddiyetle adresi istedi ben de kolay şekilde adresi tarif ederek telefonu kapattım.

Yaklaşık yarım saat sonra kapı tıklatıldı. Kucağımda ki Gazel'in kafasını kaldırıp yastığa koyarak, kalkıp kapıyı çok ses çıkmayacak şekilde açtım. Beklemediğimden olsa gerek biraz şaşırmıştım. Karşımda; iri yapılı, mavi gözlü, beyaz tenli, açık kumral saçları olan, olgun bir erkek vardı.
"Gazel'in ağabeyi olmalısınız, işiniz yoksa buyurun geçin" diyerek mutfağın yanındaki üç tekli koltuğu gösterdim. Ayakkabılarını çıkartarak içeriye geçti ve tekli koltuklardan birisine oturdu ben de kapıyı kapatarak yanına gittim.
"Gazel balkonda uyuyor. Ama merak etme üşümesin diye üstünü örttüm. Bir de seninle ufak bir konuşma yapmak isterim tabii sen de istersen."

Kafasını olur der gibi hareket ettirdi. "O zaman ben bize iki kahve yapayım, az önce tarifini Gazel'den aldım bakalım onun gibi yapabilecek miyim?"

Kahveleri yaptıktan sonra birini Gazel'in abisine uzatarak bende tekli koltuklardan birine yerleştim.

"İsminiz neydi bu arada?"
"Fatih."
"Anladım.. öncelikle kendimi tanıtayım, Gece gül ben. Kardeşinizle saatler önce tanıştım denilebilir. Çok akıllı ve güzel bir kız ama fazla canayakın. Bende ablası sayılırım üzülmesini istemem."
"Yani ne demek istiyorsunuz?"
"Demek istediğim şey hep bir kız kardeşim olsun istemiştim ve ne yazık ki senin gibi bana da nasip olmadı. Konusunu açmak istemezdim ama Gazel bana bir ablası olduğunu ve yaşasaydı benimle aynı yaşta olacağından bahsetti. Eğer iznin olursa ki bu sorumluluk şu an bir sana ait sanırsam, Gazel'in hem arkadaşı olup hem de ona ablalık yapmak isterim."

"Güzel düşüncelerin için teşekkür ederim Gece Gül. Bir kız kardeşe sahip olmak oldukça zahmetli ve çok sorumluluk gerektiyor. Gazel anlattımı bilemiyorum, samimiyetine dayanarak konusuyorum şuan seninle. Belliki Gazel bir şeyler hissettirmiş sana, bendem başka birinin ona sahip çıkması elbette beni de mutlu eder. Biz ailemizle yaşamıyoruz. Yaklaşık bir kaç yıldır ben bakıyorum ikimizede."

"Evet Gazel bana olanları kuş bakışı anlattı. Ben de teşekkür ederim sana."

"Ne için?"

"Gazel'in çocukluğunu ona geri verdigin için. Elinde hiç bir şey olmadan çıkıp gitmek nedir çok iyi bilirim. Bu yüzden tebrikte ederim seni. Belki benimde senin gibi bir abim olsaydı, bende çocukluğumu şu yaşımda bile yaşıyor olu-"

"Abi! Senin burada ne işin var?"
Gazel güzellik uykusundan uyanmış, kızaran yanaklarını şişirmiş, saçlarını kaşıyarak boşta kalan tekli koltuga oturdu.

"Abicim asıl bu soruyu benim sana sormam gerekmiyor mu?"
"Nasıl ya?"
"Bunu sonra konuşacağız seseninle.
Neyse, madem uyandın sen tekrar uyumadan gidelim artık biz."

"Fatih daha kahven bitmedi. Eviniz uzaksa burada misafir edeyim sizi ben."

Gazel atlayarak "Üç sokak arkada" dedi. Kaşlarımı havaya kaldırıp, şaşırmış bir ifadeye büründürdüm yüzümü.
"Pekala. O zaman yarın akşam yemeğine bekliyorum sizi, eğer bir planınız yoksa tabi. Hem daha çok birbirimizi tanımış oluruz aynı zaman da Fatih'de seni artık gönül rahatlığıyla benim yanıma gönderir."

"Abi gelelim mi? Hem yarın benim o lapa çorbalarımdan yemek zorunda kalmamış olursun. Eminim teklif sunduysa Gece gül çok güzel yemekler yapıyordur."

Fatih biraz düşünüp "İyi bakalım yarın öğlen haber veririm ben size. Aldınız mı numaralarınızı haberleşmek için?"

"Aa ben onu unutmuşum Gazel ben numaramı söyleyeyim sen kayıt et"

Gazel numaramı kayıt ettikten sonra onları ugurlayıp bardakları topladım. Dört bardak çıkan bulaşığı elde yıkayıp tekli yatağıma doğru yol aldım. Eğer olursa yarın ilk defa akşam yemeğine misafirlerim geleceklerdi...