bittersweet

Bittersweet, I won't give up

İyi okumalar >.<
~

~~

Hastaneden çıkışında Travis kapıda bekleyen Ethan'la birlikte motorlarına binip gitmişlerdi.Harry ise Louis'yle caddeye doğru yürümeye başladı.Harry hala Louis'in üstünde bir takım donukluk ve hüzünü hissdebiliyordu.

Soru sormayı sonraya erteleyip kısa boylu oğlanın omzuna kolunu dolayıp kendine çekti.Louis kolunu onun beline dolayıp adımlamaya devam etti.Ara sokaklardan bir süre yürüdükten sonra Louis'nin sevdiği pastaneye gelmişlerdi.Limon rengi koltuklara oturdular.Harry karşısında oturuyordu.Bu biraz Louis'yi sinir etmişti.Zaten yeterince onu kaybetme korkusu yaşamıştı bir süre yapışık gezmesi gerekti ona.

"Ne oldu?" Ayağa kalkıp onun yanına oturunca Harry sordu.

"Hiç birşey.Hem yanına oturamam mı?"

"Elbette oturabilirsin böylesi daha iyi." Harry masanın altından eli tutacakken garsonun gelmesiyle geri çekmişti.Kız ne istediklerini sorarken açık mavi gözlerini gözlerine sokmak istercesine gözlerini olabildiğince pörtletmişti.

"Bütün çikolatalı şeyleri aldın bir gün şişko olacaksın." Harry sonunda elini kavradığında gülümsedi.

"Elbette şişko olacağım ve sen beni yuvarlayarak seveceksin." İkisi gülerken masalarına bırakılan pastalarla ciddileşen Louis bitter çikolatalı pastaya odaklanıp Harry'nin elini bıraktı.

"Onu bunu bilmem ama çikolataları benden çok sevdiğin belli." Harry limonlu chesscake'i yerken homurdandı.

"Saçmalama falan demeyeceğim üzgünüm üzgün değilim." Harry, pastayla aşk yaşayan sevgilisine göz devirirken gözlerini onun üstünde gezdirdi.Gözleri hala kırmızıydı.Hastanede odasına girdiğinde perişan hali Harry'yi korkutmakla birlikte şaşırtmıştı da.

"Louis.." dedi, chesscake'i çatalla dürtüklerken Louis'den 'hmm' nidası yükseldiğinde devam etti." Bana anlatacağın şeyi şimdi anlatmak ister misin?"

Harry'nin dedikleriyle ağzına götürdüğü pastadası havada duraksamıştı."Nereden çıktı şimdi bu?" bozuntuya vermeyerek yutkunmaya çalışıp homurdandı.

"Bilmem.Belki benim hakkımda her şeyi bilirken bende seninkileri bilmek isterim bilirsin biz...sevgiliyiz" Koltukta pastasını yemeyi bırakan sevgilisine yaklaşıp gözlerine baktı."Bugün bu kadar korkmanın bir sebebi var ve ben bilmiyorum."

İlk sevgili oldukları dönemde Harry ona motorları niye sevmediğini sorduğunda zamanı geldiğinde anlatırım gibisinden şeyler söyleyip konuyu değiştiriyordu.Ama şimdi köşeye sıkıştırmayı planlıyordu.

"Sonra-

"Hayır sonra falan anlatmayacaksın hemen şimdi." Harry, ağzına cheescake'i sokarak lafını kesmişti.

"Neden anlatmaya çekiniyorsun ki? Bana güvenmiyor olabilir misin ?"

"Hayır öyle birşey değil." Louis ağzını peçeteyle silip ne anlatacağını düşünmeye çalıştı.

"İki sene önce bir arkadaşımı motor kazasında kaybettim." dedi kısaca.Bunu söylemek kolaydı ama hissettiği acı kolay değildi.

"Üzgünüm." Harry anlattırdığına biraz pişman olmuştu çünkü Louis'nin gözleri sulanmaya başlamış gibiydi.

"Hayır önemli değil hatta devam etmem gerek." Koltukta yan dönerek Harry'le yüz yüze geldi.

"Adı Ashton'dı.Küçüklüğümden itibaren yanımda olan arkadaşım.Motorlara aşıktı kask koleksiyonları seninkilere bin basardı." Harry tek kaşını kaldırdığında gülümsedi.