Detective Black (Detective Fiction)

||•• CASE ONE: Mall's Murder Case (Part One)••||

                   ||•• WHITE ••||

Nakahiga pala ako sa aking higaan habang nagbabasa ng libro ni Sherlock Holmes. Ang kwento na binabasa ko ay nalalapit na sa exciting na parte pero talagang panira ng moment ang maid namin na malakas na kumakatok sa pintuan ko. Hay!

"Ma'am? Gising napo!" Pagtawag ng maid namin. Ang tinis ng boses! At halatang bago pa hinire nila mama at papa. Si mama at papa naman eh!! Alam nilang oras ng alas tres hanggang alas syete ay nagbabasa pa ako eh! Bakit hindi nila sinabihan yan?! Kainis!

Oo, gising na ako ng alas tres ng madaling araw para manood ko magbabasa ng pang detective na libro o pelikula.

Hindi ko nalang sinagot ang maid at baka lalo pa akong mainis sa maid na yan. Katok at tawag pa din ang maid hanggang sa napahinto ito ng may tumawag sa kanya. Soundproof ang loob ng room ko na kahit gaano pa kalakas ang boses ko dito sa loob di maturing sa labas pero pag may sumigaw sa harap ng pintuan ng kwarto ko ay naririnig ko mga boses nila.

"Ano, Christine! Wag mong guluhin si ma'am pagnagbabasa o nanonood sa oras ng alas tres at alsyete! Baka masesante ka!" Sigaw ng loyal na maid namin na si Sasha. Nasa amin na siya for five years kaya alam niya lahat ng routine ko sa pangaraw araw. Ano pala, natutulog kasi ako ng ala singko ng hapon at gigising ng alas tres kaya hindi ako inaantok.

Nakapagtanggal na ako ng anim na maid noon at dalawang magkaibang dahilan lang: ang apat na maid ko noon ay ginulo ako at ang dalawang maid ko noon ay winala at pinunit ng maliit na papel ang pahina ng first edition ng Sherlock Holmes na libro ko. Mababaw na ang dahilan pero handle with care ang mga libro ko! Hmp!

Well anyways, ako nga pala si Whitney Lainaly Ashton, 18 years of existence in this cruel world, and a senior high Grade 12 student. Wag niyo pala ako tawagin ng Whit, Whitney, ney-ney, Lai, Lia, Liana, Laina, Naly, Lainaly at iba pang nickname na magkakaroon ang first at second name ko. Sobrang girly. Kaya call me WHITE I'd prefer that name. It can be called as girl or boy. My Dad is Jhake Ashton a Mystery Novelist and my mom is Illiana Whilna Perez-Ashton a famous actress and my brother (who is two year older than me) is Hake Whilyam Ashton, a 2nd year college student na nag-aaral sa Holmes University and a famous detective actor, ACTOR LANG! OKAY? HINDI DETECTIoVE! Siya kasi minsan ang kumukuha sa role ng isang famous late detective kaya sikat gwapo naman kuya ko eh.and I love the school's name though.

Isa pala akong certified at avid fan ng kong sinong manh mga detective! Kahit sino basta detective! I just adore them so much. Bakit? Well, let's just say na nakakaimpress ang observation or deduction skills nila. Para na silang nagkaroon ng powers sa kakayahan nila.

Well, ako, I consider myself as one of the detectives. Wala lang, I felt like it and besides, riddles, codes, cipher anything that has connection with cases or murders turns on my excitement big time na anytime gusto ko nalang magsolve ng case.

Okay, tama na para sa sarili ko. Balik na tayo sa kwentong to.

Dalawang minuto nalang at magaala syete na ng umaga kaya linagay ko na sa big shelves ko ang libro na binasa ko at naligo. May klase pa kasi ako ng eight thirty kaya kailangan ko ng maghanda.

Matapos kong gawin ang pangumagang ritwal ko ay deretso na akong pumunta sa dining namin at kumain. Bacon and pancakes for breakfast. Okay nato!

Kinain ko lahat ng nasa plato ko at nagmadaling pumunta sa garage para kunin ang baby labs ko, my Ferrari. Yeah, I have my own car 18th birthday gift ng mama at papa ko. Bago palang to eh. At tsaka I'm in a legal age to drive.

Sumakay na ako sa Ferrari ko at sobrang ingat na nagdrive. Mahal ko Buhay ko and I'm still born to solve cases. Haha!

Malipas ang sampung minuto ay nakarating na ako sa harap ng gate ng school ko. MORIARITY UNIVERSITY. PSH! Pangkontrabida ang pangalan ng university ko eh. Kaya don't mind that.