...
-Eylün ney..
+Abla bilmiyorum.
-Ne?
+Neyim var bilmiyorum.Tuhaf hissediyorum.Fazlaca sessiz ortam,farkında değil misin?
-Neden bahsediyosunuz kendine gel!!
+Yolunda gitmeyen birseyler var.Ve tabi birde şey....
-Ney?? bide ne var??
+Ablamı görüyom.Melek abl..
-Sus!! Ablamız öldü.saçma sapan konusma.hadi simdi arkadaşlarının yanına git ve lütfen normal ol.'
diyerek onun çıkmasını beklemeden ben çıktım,binbir düşünceyle..
Ablamızdan hiç bahsetmezdik evde.Ani gelen ölümü hepimiz hayattan soyutlamıstı o ara.Ama ailece birbirimize tutunduk kendimize geldik ve bu olaydan pek bahsetmemeye karar verdik tabi bu ablamızı unutalım anlamında değil.Ve birde Eylül'ün ablamdan bahsetmesi bianda şasırtmıştı.Yolunda gitmeyen birşeyler var ama ne..??
Bunları düşünürken Eylül'ün en yakın arkadaşı Saliha geldi yanıma bana Eylül'ü sordu.Ona cevap vermeden ben hemen yeni bi soru yönelttim.
-Saliha Eylül'de bi gariplik mi var?
+Imm yoo.yani ne ols..yani ne olcakkiig hem o öyles... ıı..
kekelemeye başladı,birseyler sakladğı belli.
-Ne diyosun?
+Eylül bunu söylememi istemez.
-Hemen söyle!!!.
Biraz sert çıkısmış olabilirim.
+Ablasıyla konustuğunu söylüyo,ablası onunla konusurken ağlıyormuş "sizleri çok özledim ve az kaldı" diyormus.
ama bu bi sır.
bunu dedi ve gitti.Buda neydi böyle.Ahh kafayı yicem.bu ucuz bi çocuk sakası mıydı hani çocukların hayali arkadasları olur ya onun gibi hani.Neyse elbet ortaya çıkacak
