O gece bi şekilde geçti ve yattık.Yatmadan önce Eylül yanıma gelip "abla seni korkuttuğum için özür dilerim sadece ayrılacağımız...ımm ayrılacağımız için..korkuyorum"
diyerek bana son bi bakış attı ve yattı.Evet son bi bakış ama onun son bakış olduğunu bilseydim bırakır mıydım hiç..
. . .
+Ablaaa ablaa..
- :)
+Abla seni çok özledik.
-..
+Neden cevap vermiyosun hadi lütfen cevap ver lütfeen.
-Bende sizi özledim ama kavuşuyorum :)
Belki sana değil ama..
+Anlamadım.Ablaa Ablaaa ablaaaa gitmeeeee!!
vaoov bu nasıl bi rüyaydı.Ağlayarak uyanmak he.. İyi geceler dedim birkez daha kendime İyi geceler.. iyi geçmeyeceğini bile bile
. . .
Öhöhh öhööh öhöö!!!.. Oo bu ne böyl öhöhöhhh nefes alamıy öhöhh orum öhöhhh
Anneeee!?? anneee!! Nerdesiniz ya burası toz duman olmuş.Anneeee !!
Babaaaa!!!! Anne çok korkuyoruuum nerdesiniz??!!! anneee..
Burası çok karanlık..
Eylül? Eylül beni duyuyor musun?
Eylül!! Allahım noldu böyle? ne bu? savaşmı çıktı?? yardım et Allahımm...
Ben o ara bildiğim bütün duaları ederken Eylül mırıldandı.
-Ablaa..abla..
+Eylül?! eylül ablacım korkma ablacım burdayım ben
-ablaaa.
+Eylül bak ben burday-
-Melek abla..abla bekle...
Neee!! beynimden vurulmuşa döndüm.İstemsizce ard arda dökülen gözyaşlarım zar zor nefes aldığım ortamda beni hıçkırarak ağlamaya boğmuştu.
Ve bian da herşeyi anlamıştım.Dün gece ki tüm gariplikleri.Hayır olamaz,bu olamaz,olmamalı..
-Eylüül ses ver ablacım..Eylüllll
Zifiri karanlıkta ellerimle onu yoklarken,onun narin ellerine denk geldim.Ağlamam daha da şiddetlendi.İyice kavradığım elini.Eline dokunarak ilerledim,yüzüne ulaşmaya çalıştım.Hayıır!!
Ahh canım kardeşim
