Keep my mouth busy ✔

TWENTY TWO

#KMMB

—

Dumating na ang araw . Our graduation day .

The day that I need to do something that I never wanted to do but I need to . Kailangan kong gawin ito .

Ito lang ang alam kong tama . Sana ay maintindihan niya ako .

Isang Linggo kong hindi kinausap si Ilume para mas makapag-desisyon ako ng maayos . I can't think straight when she's with me.

Ang titigan siya ay nagsasabi na sa akin na hindi ko siya kayang iwanan .

Hinintay ko lang na matapos ang graduation namin . Nagbatian. Iyakan. Nagpaalam. Halo halong emosyon ang nararamdaman ng nasa paligid pero ako ? Tanging lungkot lamang ang nararamdaman ko .

Hindi ko rin napigilan ang sarili ko na maluha . Do I really need to leave her?

"You're so gay Terry . Stop crying" natatawang sabi ni Miller . Kahit si Ilume at Carly ay magkayakap na umiiyak .

Si Ilume umiiyak sa kadahilanang baka magkaiba na sila ng pasukan ni Carly sa college habang si Carly ay umiiyak dahil nakita niya ang boyfriend niyang may kahalikan na ibang babae kani-kanina lamang .

Ako? Naiiyak ako sa desisyon ko .

When you tried your best but you don't succeed.

When they give what you want but not what you need .

Mas lalo akong naiiyak sa kantang pinapatugtog nila na sinasabayan ng halos lahat ng estudyanteng nag-graduate.

When you feel so tired but you can't sleep .

Stock in reverse .

When the tears come stream down your face .

When you lose something you can't replace .

When you left someone but it goes to waste .

Could it be worse?

Bakit ba ganyan ang kanta ? Badtrip . Naiiyak talaga ako . Sumabay nalang din ako dahil alam ko rin naman ang lyrics ng kanta .

Lights will guide you home .

And ignite your bones

I will try fix you .

Nagpirmahan at nagsulatan na kami sa aming mga uniporme.

Sa dami ng nagsulat ng mga pangalan at pumirma sa uniporme ko ay hindi ko mapigilan ang hindi ngumiti ng mapait .

Aalis ako ng bansa . Iiwanan ko silang lahat , iiwan ko si Ilume.

"Mukhang wala na yata akong masusulatan" napanguso nalang si Ilume paglapit sa akin . Kahit siya ay punong puno na rin ng sulat sa uniporme .

"You always have a space Ilume . Hindi ka mawawalan." ngumisi ako ss kanya at inangat ang ulo . Itinuro ko ang kwelyo ko na nireserba ko talaga para doon siya magsulat .

"Good Eusebio. Itataboy talaga kita kung nawalan ako ng susulatan sa uniform mo." natawa nalang ako sa sinabi niya .

Lumapit na siya sa akin at inumpisahang magsulat sa kwelyo ko . Magkalapit ang aming mga mukha . All I need to do is to pull her closer and kiss her . Pero alam kong hindi niya iyon magugustuhan dahil maraming tao .

"Done" sabi niya . "Ikaw naman" aniya saka tinuro ang dibdib niya — sa tapat ng mismong puso niya . Ngayon ko lang napansin na walang nakasulat doon.