ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝက သူ႔နားမွာ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ့္နားမွာ သူ ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ၿပီးဆံုးခဲ့တယ္
တကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့ သူက စီးပြားေရးဘာသာ ကြၽန္ေတာ္က အႏုပညာဘာသာ မတူညီတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝုိင္းေတြမွာေနရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ႐ွိေနခဲ့တယ္
အခ်ိန္မ်ားမ်ားမေတြ႔ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေတြ႔တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ သူ႔အေၾကာင္း ကိုယ့္အေၾကာင္းေျပာရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း အခ်စ္ေလ်ာ့လာတာမ်ဳိးေတြ႐ွိတတ္တယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီလိုေနရင္းနဲ႔ဘဲ သံေယာဇဥ္ေတြ နည္းလာၾကတယ္ ဒါကို သူလည္း သတိထားမိတယ္ထင္ပါတယ္ တစ္ေန႔ေတာ့ သူကေျပာတယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္းဘဲ ႐ွိႏုိင္မယ့္ခရီးမ်ဳိး သြားရေအာင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္
ဒါေပမယ့္ အေျခအေနက မေပးဘူး အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး
"Suho အိမ္မွာ႐ွိလား အန္တီ"
"အင္း ႐ွိတယ္ သား ဝင္သြားလိုက္"
သူေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းက ျပဇာတ္အတြက္ ေလ့က်င့္ေနတာ
"Wow မင္းအရမ္းႀကိဳးစားတာဘဲေနာ္"
Zhang Yixing မင္း ဘယ္တုန္္းက ေရာက္လာတာလဲ"
"ခုနေလးတင္က ဒါနဲ႔ ေမးစရာတစ္ခု႐ွိတယ္"
"အင္း ေျပာ"
"ငါေျပာခ်င္တာကကြာ ခု ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြေရာက္ေတာ့မယ္ အဲေတာ့ အဲေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြအတြက္ ဘာအစီအစဥ္ေတြ႐ွိလဲ"
"အင္း ခုထိေတာ့ ငါ့မွာ ဘာမွမ႐ွိေသးဘူး"
"ဒါဆို ငါတုိ႔ ခရီးသြားရေအာင္"
