In de steek gelaten..

7. Eerste nacht in Slagharen

Het is avond en we zitten met zijn allen gezellig te praten over een paar attracties waar mijn zusjes en ik zijn in geweest. Denysha heeft echt genoten! Ze vond het heel erg leuk en kan niet wachten tot morgen. Mijn moeder en Shano zaten ergens in een eettent voor WiFi. Ze waren alleen maar bezig met mekaar en niet met ons. Mijn moeder liet ons aan onze lot over. Ik was er niet blij mee want dat is iets wat ze niet hoort te doen.

Denysha slaapt al. Alleen oma, mama, Shano, Desteny en ik zijn nog wakker. Mijn moeder en Shano zitten naast elkaar. Het is heel erg stil totdat mijn oma aan Shano vraagt wat voor werk hij doet. Shano kijkt mijn oma niet in haar ogen aan maar antwoordt dat hij momenteel geen werk heeft maar kamers verhuurd. Ik zucht heel hard waardoor iedereen mijn kant op kijkt. Het is weer een poosje stil totdat Shano begint over hoe hij mensen heeft vermoord. Hij vertelde precies op welke manier en dat zijn Braziliaanse vader hem heeft geholpen met de laatste moord.

Mijn oma, moeder, Desteny en ik schrikken. "Je bent gestoord!" schreeuw ik. "Ja jullie willen me toch beter leren kennen" antwoordt hij kalm. Mijn oma is razend en wilt hem het liefst aan de haaien voeren. "Niemand hier is bang voor je" zegt mijn oma met een hoge toon. Hij zegt niks terug maar kijkt haar wel sluw aan. Mijn moeder zegt ook niks. Het lijkt alsof het haar niks kan schelen. Liefde maakt inderdaad blind denk ik bij mezelf.

Ik staar naar Desteny met de bedoeling dat ze voelt dat ik naar haar kijk zodat zij oogcontact met mij maakt. Zodra ze ziet dat ik naar haar kijk wenk ik haar meteen om mee te gaan naar de kamer. Zo gezegd zo gedaan.

In de kamer

"Hij is echt een aparte vogel!" zeg ik met een hoge boze toon tegen Desteny. "Ja echt hé" antwoordt ze. Ik zeg niks meer en ga in bed liggen. Ik heb nu echt mijn oom Ismael nodig. Morgen bel ik hem meteen en vertel ik hem over wat Shano ons duidelijk heeft gemaakt vandaag.

Na enkele minuten val ik onrustig in slaap.