Prologue

40 4 0
                                    

"This documents are bullshit! Are you serious attorney? Papaanong wala akong mamanahin? Nagiisang anak lang ako. How come that even a peso wala siyang pinamana sakin" napahampas ako sa lamesa sa sobrang pangagalaiti ko.

"Im so sorry Ms. Fernandez, im only fulfilling my promises to your papa that im only giving his whole wealth to you if you give up your band and focus to your studies because in the near future you will be the CEO of your company." Mahinahon ngunit may diing sabi sakin ni attorney.

"You've got to be kidding me. My band is my life. I cant live without it. That's the only thing that makes me happy, My dad knows that!" Pasigaw kong sabi

"Yun na nga natatakot ang iyong papa, dahil alam nyang wala kang mararating kung puro banda ang inaatupag mo. At merong revised version ang last will and testament nya na mababasa mo lang pag iniwan mo ang banda mo" mahinahon nyang paliwanag sakin.

"Walang mararating? Palibhasa kasi gusto nya lahat ng utos nya yun lang ang masusunod. Okay lang na wala akong manahin pero tangina wag lang yung banda ko, magtatrabaho na lang ako." may diin na sabi ko

"If thats what you want wala akong magagawa. Pero hindi mo rin matatakasan ang responsibilidad mo bilang heiress ng inyong kampanya" sagot muli ni attorney

"This conversation is useless. Now if you'll excuse me attorney" padabog kong sabi.

Damn. Damn. Damn. Agad kong kinuha ang susi ng kotse ko at ipanaharurot ito. Paulit ulit na tumatakbo sa isipan ko yung sinabi ni papa. Paano na sila? Tangina talaga. Hindi ko magagawang bitawan ang isang bagay kung san ako masaya, Sa loob ng labing walong taon na pamamalagi ko dito sa mundo yun lang ang tanging bagay kung san ko naramdaman ang tunay na kaligayahan. Tas ipagkakait nya pa? Bullshit. Dala na rin ng luha na kanina pa umaagos sa aking mga mata, hindi ko na namalayan na may makakasalubong din akong sasakyan ngunit huli na ang lahat hindi ko na nagawang iiwas ang sasakyang minamaneho ko malalakas na busina, mga kuskos ng gulong, mga sigaw ang huli kong narinig bago ako mawalan ng malay.

AlmostWhere stories live. Discover now