The same mistake❌

Τα λευκά βλέμματα

Γ- Να.. Πλησιάζει καλοκαίρι σε λίγο καιρό, τι θα λέγατε, μια μέρα μετα τις εξετάσεις να πάμε μια μικρή εκδρομή εκει; Μια μέρα το πολύ, οχι παραπάνω.
Π- Εγώ δεν ξέρω.. Δεν νομίζεις είναι λίγο περίεργο;
Μ- Ναι όντως.. Ισως να μην μας αφήσουν και οι γονείς μας..
Σ- Μην είστε ξενέρωτες! Τα παιδιά έχουν δίκιο! Μια μικρή, ακύνδινη περιπέτεια θα είναι απλά. Οσο για τους γονείς το κανονίζω εγώ

*Η Στέλλα μαζί με τα αγόρια προσπάθησαν να μας πείσουν με κάθε τρόπο, φαίνεται ενθουσιάστηκαν πολύ με αυτό.. Καταλήξαμε στο ότι θα το σκευτούμε καλύτερα σε 3 βδομάδες, δηλαδή στο τέλος των εξετάσεων*

Μ- Παιδιά εγώ φεύγω, έχω αγγλικά σε μισή ώρα
Α- Και εγώ πρέπει να φύγω
Σ- Σε λίγο, και εγώ θα χρειαστεί..
Γ- Ωραια το διαλύουμε από τώρα οπότε;
Π- Ναι λογικά
Μ- Αντε γειάα
Σ- Κάτσε μωρή θα ρθω μαζι σου, γειάα παιδιά
Γ- Φεύγω και γω.. Στείλτε mes μετά έτσι;
Α- Ναι ρε
Γ- Αντε γεια
Α- Να σε πάω σπίτι Πέρσε;
Π- Οχι εντάξει, πήγαινε σπίτι, και να διαβάσεις θα έλεγα!
Α- Εντάξειι μωρέ, φιλιά αγάπη
Π- Φιλάκια

Αρχισα να περπατάω στον δρόμο, επειδή ήταν κάπως μοναχικά έβαλα τα ακουστηκά μου και άκουγα μουσική. Κόντευα στο σπίτι μου όταν σταμάτησε η μουσική απο μόνη της, περίεργο, θα το πάτησα καταλάθος δεν ξέρω.. Ξαφνικα βλέπω μπροστά μου έναν άνθρωπο, ντυμένο στα λευκά. Ολα λευκά, τα παπούτσια, το παντελόνι, η ζακέτα.. Μπλούζα δεν φαινόταν, η ζακέτα ήταν κλειστή αλλά λογικα και αυτή άσπρη θα είναι.. Μου κίνησε την περιέργεια αυτός ο άνθρωπος, αναρωτιέμαι μήπως έχασε κάποιον δικό του και είναι ντυμένος έτσι..; Για μισό δευτερόλεπτο γύρισε ελάχιστα το κεφάλι του προς εμένα και με κοίταξε, τα μάτια του είχαν κοκκινήσει εξωτερικά, ενώ μέσα ήταν κατάμαυρα.. Εμοιαζε λυπημενος. Μήπως να του μιλήσω; Φώναξα δυνατά: "Κύριε!" Δεν γύρισε να κοιτάξει. Προχωρούσε προς ένα στενό προς το βουνό, δεν υπήρχε κάποιο άλλο σπίτι εκεί, μόνο ένα μικρό δάσος. Που πάει άραγε; Τέλος πάντων, ίσως πάει για βόλτα απλά, η χειρότερα, ίσως είναι κάποιος παρανοϊκός.. Ας μην ασχοληθώ καλύτερα.. Πήγα σπίτι, ήταν 8 παρά.. Ωραία, προλαβαίνω άνετα να δω ένα επεισόδιο tvd και να πάω προπόνηση τοξοβολίας, όπου ασκούμε σχεδόν 5 χρόνια.

Είδα το επεισόδιο, ετοιμάστηκα, πήγα και γύρισα από την προπόνηση, και μπήκα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο. Η ώρα ήταν 10 και.. Στέγνωσα τα μαλλιά μου, βρήκα ρούχα για αύριο, ετοίμασα την τσάντα μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι, με το κινητό ως συνήθως, έβαλα ξυπνητήρι, τηλεόραση, καληνύχτησα τα παιδιά στην ομαδική στο mes και έπεσα για ύπνο.

Λοιπόν, μπορώ να πω ότι επιτέλους μετά απο έναν μήνα σχεδόν βλέπω όνειρο, γιατί αυτό αποκλείεται να είναι αληθινό.. Παρατηρώ λουλούδια παντού.. Είμαι σε κήπο νομίζω.. Τι πανέμορφο τοπίο.. Για δες! Εδώ πρέπει να έχει μέχρι και τα σπανιότερα είδη λουλουδιών στον κοσμό. Κάποιος είναι μπροστά, πηγαίνω λίγο πιο κοντά του.. Πλησιάζω.. Ωπα. Φοράει άσπρα ρούχα.. Κάτι μου θυμίζει.. Να είναι ηθοποιός από το tvd..; Μισό λεπτό. Είναι ο κύριος που είδα καθώς επέστρεφα στο σπίτι!

Πλησιάζω ολο και πιο κοντά του σχεδόν τον εφτασα, ξεκινώ να τρέχω προς αυτόν.