The same mistake❌

Η πρώτη συνάντηση

-Καλημέρα Πέρσε! Εχεις σχολείο, ξύπνα, δεν θα προλάβεις να ετοιμαστείς.
-Μαμά δύο λεπτά ακόμη..
-Πάω να ετοιμάσω πρωινό αγάπη μου, σε 20 λεπτά να είσαι στην κουζίνα.
-Εντάξει μαμά..

Χουζούρεψα 3 λεπτά στο κρεβάτι και σηκώθηκα αμέσως, δεν θα προλάβαινα αλλιώς.. Πλήθυκα, ντύθηκα, χτενίστικα και ίσιωσα τα μαλλιά μου. Εντάξει ακριβώς στην ώρα μου θα είμαι. Κατέβηκα στην κουζίνα, συζήτησαμε με τους γονείς μου τα τυπικά, μου είπαν καλή επιτυχία για ένα τεστ στην χημεία που γραφω σήμερα, πήρα την τσάντα μου και έφυγα. Πήγα στην στάση του λεωφορείου και περίμενα τον Αλέξανδρο.. Α! Να τος έρχεται.

-Καλημέρα αγάπη
-Καλημέρα Περσάκι μου!
-Σταμάτα με το Περσάκι ειναι σπαστικό σου ειπα. (Είπα με νευριασμένο υφος)
-Καλά μωρό μου (Τώρα τι έγινε; τον στεναχώρησα..;)
*Τον αγγάλιασα*
-Τι σχολάμε σήμερα;
-5ωρο νομίζω
-Εγώ 6ωρο αφού έχω και γαλλικά, εσυ με τα γερμάνικα και το κενό σου να φύγεις!
-Χαχαχα
-Πωω κωλοφαρδε!
-Ναι είμαιι.
*Ηρθε το λεωφορείο, ανεβήκαμε και καθίσαμε μαζί, μιλάγαμε, λέγαμε τα καθημερινά μας.. Ωσπου στην επόμενη στάση ανέβηκε ο Γιώργος με την Στέλλα και την Μαριάννα, παιδιά της παρέας*
Γ- Που σαι ρε ψυχή
Α- Εδώ ρε μαλάκα δεν βλέπεις;
Γ- Σκάσε ρε, διαβάσες χημεία έτσι;
Α- Εμμ περίπου
Σ- Πέρσε έλα πίσω, να μην τους ενοχλούμε κιόλας.
Π- Ερχομαι
*Κάθισα πίσω μαζί με τα κορίτσια και οι άλλοι μπροστα μόνοι τους, και κάτι συζητούσαν, αλλα δεν τους ακούγαμε, είχαν κάπως περίεργο βλέμμα μου φαινόταν.. Εγώ με τα κορίτσια πίσω κάναμε επανάληψη χημεία.. Φτάσαμε στο σχολείο, ο Αλέξανδρος με φίλησε και πήγαμε όλοι για μάθημα, είμαστε και όλοι ίδια τάξη πάλι καλά.. Ηρθε η ώρα της χημείας. Μας μοίρασαν τα τεστ.. Ο Γιώργος με κοιτάει επίμονα, δεν πέρνει τα μάτια του απο πάνω μου.. Μα τι έγινε; Τι να λέγανε πριν; Πω.. Τέλος πάντως ας συγκεντρωθώ στην χημεία.. Τέλειωσα! Βγήκαμε έξω, τα θέματα ήταν πανέυκολα. Τα κορίτσια έγραψαν πολύ καλα όπως εγώ.. Τα αγόρια πάλι, μέτρια, βασικά το περίμενα, αφου χθες όλη μέρα έπαιζαν lol τι να περιμένει κανείς.. Τέλος πάντων, οι ώρες πέρασαν καθημερινά.. Και σχολάσαμε.. Γυρίσαμε σπίτι, εγώ τέλειωσα τα φροντηστήρια, έκανα τα μαθήματα και μεχρι τις 6 παρά είχα τελειώσει, είχαμε πολύ λίγα, πώς το παθαν οι καθηγητές άραγε. Αφού τελειώσαμε όλοι νωρις με τα μαθήματα, είπαμε να πάμε μια βόλτα κατά τις 6 και τέταρτο, βρεθήκαμε όλοι λοιπόν ένα στενό μετά το σπίτι μου περίπου, τα αγόρια πρότειναν το μέρος, και επέμεναν να παμε εκεί. Δεν ξέρω καν γιατί..*

Γ- Γειαα
Α- Αργήσατε 10 λεπτά τι κάνατε;
Π- Πες και ένα γεια βρε αγάπη ετοιμαζόμασταν.
Α- Καλά καλά.
Σ- Λοιπόν γιατί ήρθαμε εδώ;
Γ- Ακούστε.. Ηρθαμε εδώ χθες τέτοια ώρα με τον Αλέξανδρο και κάναμε βόλτες με τα ποδήλατα.. Και ξαφνικά κάτι μπήκε στα μάτια μου, ίσως σκόνη και σοριάστηκα κάτω..
Μ- ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Γ- Σκάσε μωρή μιλάω
Μ- Καλά άντε μίλα
Γ- Και όταν πήγα να σηκωθώ ακούμπησα κάτι σαν χαρτί στο έδαφος, οπότε σκάψαμε με τον Αλέξανδρο και βρήκαμε αυτό!
*Εβγαλε από την τσάντα του ένα παλαιακό χαρτί με κάτι γραμμές πάνω, έμοιαζε λες και ήταν εκεί αρκετά πολλά χρόνια έτσι όπως είχε γίνει.*
Σ- Τι είναι αυτό;
Α- Το ψάξαμε στο ίντερνετ, και βρήκαμε ότι είναι χάρτης. Οδηγεί σε ένα χωριό έξω από την πόλη, αλλα μόνο αυτο ξέρουμε..
Μ- Και λοιπόν;
Γ- Να.. Πλησιάζει καλοκαίρι σε λίγο καιρό, τι θα λέγατε, μια μέρα μετα τις εξετάσεις να πάμε μια μικρή εκδρομή εκει; Μια μέρα το πολύ, οχι παραπάνω.