Maraming bagay ang nangyayari sa mundo. Minsan hinihiling natin ang mga bagay na alam nating malabo mangyari pero umaasa parin tayo.
Para sa akin naniniwala ako na ang pinakamabuting pamamaraan ng pagmove on ay ang pagbaling ng atensyon sa bagay na alam mong imposibleng magiging totoo o mangyayari.
Yun ang ginawa ko. Pero ang pag ibig nga naman nakikipaglaro sa atin.
Tanga na kung tanga. Pero nainlove ako sa bagay na alam kong imposibleng magkatotoo.
Pinakanakakatakot ay ang bagay na minahal ko ay nandidito ngayon nakatayo sa harap ko at sinabi niya ang salitang hindi ko inaakalang sasabihin niya.
"Walang imposible sa mundong ito hangga't nandidito pa ako"
"Totoo nga ba? Ngayon tatanungin muli kita, anong naririnig mo?"
Hinawakan ko ang kamay niya at inilagay ko sa dibdib ko kung nasaan ang puso ko nakalagay.
"Ang pagmamahal mo sa akin"
"Ngayong alam mo na, mahal mo din ba ako?"
.........
A/N:Yohoooo!! For the first time. Honestly takot na takot ako magpublish nito. By the way thank you sa mga nagbabasa. Sorry sa grammar di talaga ako magaling sa mga ganyan.
Vote.Comment.Share.
BINABASA MO ANG
They're real.. (Unedited)
Fanfictie"hindi ko inaasahan na sa paglipas ng panahon mahuhulog ang puso ko sayo. Lalong lumakas ang pagmamahal na nararamdaman ko para sayo sa araw araw nating pagsasama. Sa bawat pintig ng puso ko sinisigaw nito ang pangalan mo. Ngayong alam mo na, mahal...
