They're real.. (Unedited)

Chapter 3 [Edited]

Recap:

Lalakad na sana ako palabas ng makarinig ako ng boses na ikinagulat ko.

"Thanks for coming" the voice behind me said. Alam ko ito. Kilalang kilala ko ang boses na ito. Pagharap ko sa may ari ay nanlaki ang mata ko. I can't believe it.

"Is this a dream or reality?" I unconsiously asked myself.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Merry Cris POV

"Your Merry Cris right? Nice meeting you!" sabi niya tapos nagbow. Di parin ako makapagsalita. Nanlaki ang mga mata ko lalo nang magsalita siya. Grabi ang ganda talaga ng boses niya at ang gwapo niya pa in personal. Di parin ako makarecover sa shock na nararamdaman ko.

"Miss Merry okay ka lang?" taning niya muli sa akin. Damn. Yumuko ako at shinake ko ang ulo ko. Nakakahiya.

Nang makarecover na ako sa shock ay agad ko siyang hinarap at binigyan ng small smile.

"Yes! Okay lang ako. Ahm. Merry Cris  nga pala nice meeting you!" sabi ko at inabot ang kamay ko para makipagshake hands.

"Hahaha! Kilala na kita binanggit ko nga pangalan mo kanina. Tetsuya Kuroko nga pala nice meeting you!" And so nakipagshalehands siya sa akin. Ang lambot ng kamay niya. Agad ko itong binitiwan. Nakakahiya naman to.Celebrity crush ko nasa harap ko. Dream come true na..

"About sa text!" sabi niya without farther emotion na pinapakita. Emotionless?

"ah, yes!  I remember. Ahm. Matanong ko lang po 3 po kaming nakatanggap ng text Mr. Kuroko." sabi ko. Tumawa naman siya bigla. Hindi yung malakas na tawa na parang tawa ng dinosaur. Yung tawa na parang patak ng bawat tubig ng ulan. It's so soft.

"Wag mo na akong tawaging Mr. Kuroko at wag ka na ding mag po. Para naman akong matanda kahit sa katotohanan ay 17 palang ako! Ms. Merry" sabi niya sa akin. Awh! We're in the same. Wait. Ms. Merry?

"Wag mo na din ako tawaging Ms. Merry. I guess Merry Cris are okay!" sabi ko din sa kanya.

"Then it's settled, call me Tetsuya too." he said. Nagnod nalang ako.

"Anong ginagawa niyo dito sa Teiko High? Isa ka sa mga transferred students?" tanong ko sa kanya. Malay mo ang GOM na dito mag aaral

"Actually kaming banda na GOM ay dito na mag aaral!" sabi niya. I looked at him wide eyed. Really? Does this mean!!! Yes!!!

Di ko na matago ang pagkaexcited ko.

3rd Person POV

Tinignan ni Tetsuya si Merry Cris ng matapos niya itong sabihin. Sa totoo lang kanina pa siya nag aantay sa kaniya.

Sa totoo lang pagpasok pa lang ni Merry Cris sa music room ay nashock siya. Maganda nga siya sa personal.

May blonde na buhok kagaya ng kaband mate niyang makulit. May hazel eyes. Wala man siyang pinky lips at cheeks. May caramel skin at normal figure.

Nang magkausap sila di niya maipagkakaila na may maganda itong boses. And damn. Ang cute niya pag shock ang face niya.

Nang malaman niya na dito mag aaral ang GOM nanlaki ang mata ni Kuroko sa nakita niya. Naeexcite siya.

"So about the text again? Actually pumunta kanina dito yung nagtxt sa dalawa kaso hindi sila sumipot!" sabi ni Kuroko kay Merry Cris.

"Papano sila pupunta e di nila alam kung anong oras sila dapat pumunta dito." sabi naman ni Merry Cris. Nagulat si Kuroko. Tama nga naman. Wala ngang sinend. Biglang tumunog ang Cellphone ni Merry Cris.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Shintarou: Nung una kang makilala binigyan mo ng pag-asa.

Daiki: Ang buhay ko bigla nalang nagbago

Tetsuya: Dahil sayo ang puso ko'y natuto.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nagblush si Merry Cris nang marinig niya ang ringtone niya. Kanta ng GOM.  Nagchuckle naman si Kuroko at lalo pang nag blush si Merry Cris.

"E-excuse me!" sabi nito at nagmadaling sinagot ang phone.

^Hello^ ^opo^ ^sige bye^

"Tetsuya, kailangan ko nang umuwi. Hinahanap na kasi ako ni mama. Sorry!" sabi ni Merry Cris at nagbow.

"Naku! Okay lang. Gusto mo ihatid na kita?" offer ni Kuroko.

Merry Cris POV

Damn. Ako ihahatid. No way! Chance na sana kaso nasa labas na kasi ang sasakyan ko.

"nasa labas na kasi yung limo ko" sabi ko sa kanya.

"Ihahatid na lang kita sa labas. Kung okay lang sayo?" tanong niya muli. Oo okay lang. Kung pwede lang sana.

"Wag na! Sige babye!" sabi ko at agad na tumakbo palabas. Nang makarating na ako sa harap ng gate ay huminga ako ng malalim.

"whoo! Grabe" sabi ko sa sarili ko. Yes!!!!  Finally. I saw him in personal.

Ang gwapo niya. Ang baby blue eyes niya na wala masyadong expression ang baby blue hair niya na napakaganda ng pag kakalagay ng gel. Ang pale skin niya. Ang boses niya and GOD pati na rin ang tawa niya. What a good afternoon.

I guees I will it a day then. At sumakay na ako sa sasakyan ko nang masaya.