Klasik zombi hikayelerinden farklı bir hikayeyle Zombilerden Kaçış sizlerle...
YAYILMA
John Rosseley 23 yaşında yalnız yaşayan bir kişidir.Her zaman yaptığı günlük rutinleri vardır.Bu sabah güneşin odaya vurmasıyla gözlerini açtı.John sabah haberlerini izlemeyi çok sever hergün mutlaka izlerdi.Fakat bu sabah izleyeceği haberlerden haberi yoktu.Ve televizyonu açtı.Haberde geçen altyazıyı görünce dili tutuldu.Spiker dünya çapında bir virüsün yayıldığını ve Amerika genelinde 10 milyon kişinin öldüğünü söylüyordu.Spiker kimsenin evinden çıkmaması ve kimseye kapının açılmaması gerektiğini söylüyordu.John şok olmuştu.Ve merakla pencereden dışarı baktı.Dışarıda bir kaos vardı.Sokaklarda insan yok denecek kadar azdı.Ve sonra John'un dikkatini bir kadın çekti.Kadın bir şeyden kaçıyordu.Ve , kadının arkasından koşan yüzü parçalanmış kanlar içinde adamı fark etti.Kadını kovalayan her kimse hala insanmıydı ? Ve o sırada kapı çaldı ! John'un spikeri dinleyip gerçekten açmaması mı gerekiyordu ? Yoksa bunların hepsi abartımıydı ? ...
OKUNMA SAYISINA GÖRE 2. BÖLÜM GELECEK...
John kapıya doğru yaklaştı ve kapı deliğinden baktı.Bir adamın yardım istediğini gördü.Yardım etmelimiydi.Yoksa bu onun için tehlikelimiydi.Bunu düşünmesi için fazla zamanı yoktu.Ama kapıyı açamadı.Kendini riske atamazdı.Evini riske atamazdı.Kapı deliğinden bakarken iki zombinin adama saldırdığını gördü.Adamı paramparça yapmışlardı ve adam çoktan ölmüştü.John gözlerini bir saniye bile kapı deliğinden ayırmadı.Şok olmuştu.Sonra bu iki zombi bir koku alıyormuş , yaşayan birini fark etmiş gibi etraflarına baktılar.Johnu arıyorlardı.John korkarak geri çekildi.Kapıyı kilitleyip önüne koltuk dayadı.Bu yeni aklına gelmişti.John bu zombilerle savaşmak zorunda kalabilirdi.Ve tüm bıçakları ve aletleri topladı.John evinde mahsur kalmıştı.Ne yapacağını hiç bilmiyordu.Annesi ve kardeşinden yardım istemeye çalıştı.Fakat telefon hiç çekmiyordu.John yakında elektiriklerinde gidebileceğinden korkuyordu.Fakat Johnun şuanda elektirikten daha önemli bir sorunu vardı.Suyu ve yiyeceği kalmamıştı.Johnun bunları biyerden temin etmesi gerekiyordu.John birkaç saat olanları düşündü.Her saniye ölenlerin sayısı daha da fazla artıyordu.John , bu virüs ya insanlığın sonu olursa diye düşündü.Ama şimdi bunları düşünmenin zamanı değildi.Saat akşam dokuz olmuştu.Ve John yeterince yorgun düşmüştü.John erkenden uyudu.Ne de olsa evin kapısı çeliktendi.Kırmalarının imkanı yoktu.Bu yüzden kendini biraz daha güvende hissediyordu.
John ertesi sabah büyük bir gürültüyle uyandı.Ama bu gürültü , onun kurtuluşu olabilirdi…
