Muling Bumalik

C

(A/N) yan po ung itsura ng everlasting flower. ☺😍

Trisha's POV:
"Hayst. Nakauwi na dinnnnnn~ Teka? Ano nga ulit gagawin ko? Ahhhh! Iinom ng tubig!" Kumuha ako ng tubig sa ref.

Habang umiinom naisip ko nanamn kung ano ung gagawin ko.

"Ano nga ulit gagawin ko?" Bayan! Bakit ba hindi ko maalala!? Hindi! kaya ko toh.....mmmmm.....

"Anak~~~" ay tawag ako ni mama.

"Po?"

"Nagawa mo na ba ung pinapagawa ko?" Halaaa!

"Ano nga ulit un ma?"

"Jusme. Ung bulaklak~ " ahhh! Un pala! Ahehehe.

"Ahh! Okay po ma! Oki oki~~ bye bye po ulit." Tumawa nlng si mama sa sinabi ko.

Okay okay so pupunta na ko kay papa....then...ilalagay ko ung bulaklak na everlasting flower...then kakausapin ko din si papa...ano pa ba? Hayst. Bahala na si Batman! Hahahahaha.

Habang nag lalakad may biglang bumangga sakin.

"Ah!" Aish. Di tumitingin sa dinadaanan.

"Sorry miss." Nakaka-- ay ang fuge 0_0

"N-no it's okay...." omoo....ang fuge niya talaga!!!

Nag 'okay' sign nlng ung lalaki. Omgee ang pogi~~

Anyway malapit na din ako sa sementeryo...kinakabahn ako hahahaha kasi ngaun lang ako ulit nakapunta dito....after nawala si papa....

Nakapasok na din ako at malapit lapit na din sa puntod ni papa.....hayst habang naglalakad naalala ko nnmn ung  sinabi niya sakin...

Flashback:

Pagkauwi ko galing sa school dumiresto ako kaagad sa kwarto ko...hayst...gusto ko na mamatay!

"Anak?"

"Anak?!"

"Trisha Mae!" Aish.

"Bakit po?!"

"Buksan mo to...may problema ka ba? Sabihin mo nalang kay papa..."

Binuksan ko nmn ung pinto tska niyakap si papa ng mahigpit.

"Anak....wag ka na umiyak please?" Pag hihimas ni papa sa ulo ko.

"Kasi namn po....*hikbi....may nag bubully sakin sa school...*hikbi....panget daw ako....nerd daw ako.....*hikbi...tapos palagi nalang nila ako ginugulo sa classroom kahit wala nmn po akong ginagawa sakanila....ayaw ko na po pumasok papa! Palagi nlng ganito.....*hikbi....wala nmn po akong kaibigan sa school! Iniwan na ko ng mga kaibigan ko....*hikbi....." bigla nalang ako niyakap ni papa ng mas mahigpit.

"Anak....di ka naman panget ha? Maganda ka kaya! Mana ka nga sa mama mo eh maganda!...tapos ung sinasabi nila? Wag mo sila pansinin. Hindi totoo ung mga sinasabi nila anak. Basta kailagan mo lang maging matapang! Wag susuko! Lumaban!" Ginaya ni papa ung pose ni Super Man kaya napatawa ako onti.

"Hahaha...wag ka na umiyak anak~ Basta tandaan mo toh..minsan kailangan din natin maging matapang...kasi dun natin maipapakita sakanila na malakas tau! Di tayo mahina! At matatalo natin sila! Okay? You have to be brave to face your fears!! Okay anak? Ganyan din si papa noon...lagi din binubully pero dumating din sa punto na naging matapang ako at lumaban! Hinding hindi susuko sa kung ano man pagsubok na madadaanan ko.....kaya dapat maging matapang ka ha? Lalo na kun--" biglang tinawag ni mama si papa kaya di na niya naituloy ung sasabihin niya sakin.