Chapter 3: Strangers

50 0 0
                                    

[Tanee's POV]

So, yea. Ako na adik sa gadget. Pero, ganun talaga ee. Diba kapag may kinakaadikan ka, ang hirap iwasan? Tss. Panira pa minsan si Ty. Napakahigpit. Ayaw akong payagang bilhin yung mga bagay na alam niyang hindi ko magagamit. Mas mahigpit pa sa Parents ko. Aish. Pero, ayos lang. Tama naman siya.

After 25 minutes...

"TJ! Asan ka na? 2:30 na. Baba na. Dali!"

Haay. Wala talaga tong patience. Ang aga naman kasing dumating.

"Yes sir!"

Tapos, bumaba na ako. Shocks. Ang gwapo naman nitong Best Friend ko.

"Oh boss. How do I look?"

Ngumiti lang siya sakin. Yung ngiting yun.

"Ano pa bang gusto mong sabihin ko. You're Perfect? Haha. Halika na nga!"  Sabay hila sa kamay ko.

Ewan ko kung maiinis ako sa sinabi niya or what. Feeling ko kasi, di niya na-aapreciate yung mga ginagawa ko. Lol. Ako na ang senti. Pero, kung may ganito ka ba naman kasing kaibigan, anong mafe-feel mo diba?

Anyways, pumunta na kami sa car. Ako nagdrive. Haha. Joke. Hindi ako masyadong marunong. Pero, atleast may alam ako. Ako lang nagdrive palabas ng subdivision, tapos, he did the rest. 

So, nasa mall na nga kami. As usual, andun ako sa favorite shop ko. Kilalang kilala na nga ako dun ee, tapos, nabigyan pa ako ng loyalty card. So, pag bibili ako, may 25% discount na. Oh diba? Medyo makakatipid. 

"Huy! Dahan dahan sa pagtingin, di naman mauubos yan. Tapos, bilhin mo lang dapat yung mga kailangan mo huh?" Sabay tapik sa likod ko. 

"Yes Ty, i will. Pero, pwede 3? Ang ganda kasi ee. Pls? Pls? Pls?" With all the smiles naman daw para kahit papano makumbinsi ko.

"Nope. Pinagbigyan na kita kanina. Ako naman pagbigyan mo ngayon.Okay? Be a good girl." Pinch pinch sa mukha.

Ano pa bang magagawa ko? Siya na nagsabi ee. Tatanggihan ko pa ba? Kahit na labag sa kalooban ko, kailangan ko siyang sundin.

"Sige na nga. Hmm. Dyan ka lang then, at babayaran ko muna to sa counter."

Fifteen minutes akong naghintay sa counter dahil sa sorang dami ng nakapila. Then, ako na. Lalakad na ako malapit sa counter. Ilalapag ko na yung gadget na binili ko hanggang sa...

"Miss, nauna ako sa'yo." Sabay tapik sa likod ko. Paglingon ko, na-wonderstruck ako sa porma.

Naka ray ban, tapos, naka sweater ng stripes and then na ka vans. Basta, amporma! Tapos, kering keri niya pa yung mga suot niya. Yun nga lang, ang YABANG! 

"Huh? Ako kaya. Hindi naman kita nakita dito. And kung nauna ka nga, eh di sana nasa harapan kita. Pero hindi ee. Sorry."

Nakasmile ako nung sinabi ko yun sa kaniya. 

"Ako talaga mauna miss. Pero, dahil maganda ka, ikaw na muna." Nagsmile din siya sakin.

Shocks! Ang gwapo naman nitoo! Shiyet. "Thank you!" With all smiles na rin.

"So, what is your name?" Tanong niya sakin habang dumudukot ako ng pera ko.

Ang hangin naman nito. Ang pinaka ayaw ko sa lahat ee yung mayabang ee. Kainis!

"Sorry, can't tell. I can't talk to strangers daw." 

"What are you doing right now? YOU ARE TALKING TO ME. "

Nakasmile na naman siya. Please, don't smile. Natutunaw ako. Pero, kahit na napakachraming ng smile niya, hindi mo pa rin maaalis yung fact na MAYABANG siya. 

Destiny or Choice?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon