Ben yorgunum, yollar yorgun,
Gül kurusu şiirlerim...
Onlar da suskun.
Kirmizi sayfalarına siyah mürekkepler damliyor gönlümün.
Her yanı çiziklerle dolu, her yanı ayrı bir vurgun.
Rüzgâr saçlarını başka, yüreğimi başka tarafa savurmaya başlayalı,
Pek tadım tuzum yok.
Sensiz gündüzler de geceler kadar durgun.
...
Aciyan yaralarına tuz bastım gönlümün,
Ellerinin yerine.
Sahi yeni yaralar buldu mu ellerin?
Başka gözler değiyor mu gözlerine?
Gülen oluyor mu saçma sapan sözlerine?
Sahi geceleri ısıtıyor musun yüreğini başka yüreklerle?
...
İhtiyar sanma beni,
Yüzümdeki çizgiler sensizligin soğuk ve kederli gecelerinin eseri.
Evet ellerim titriyor soğuktan değil,
Sensizlikten geceleri.
Oysa ki bu yaşlar benim değil,
Omzumdaki meleklerin gözyaşları ıslatıyor seccadeleri.
