Sarmaşık gibi tutunduğumuz hayatta yalnız ikimiz kaldık,
İkimiz, yalnız kaldık şu koskoca dünyada.
Bir rüzgar savurdu bizi hasretin ayrı tepelerine.
Kırıldık genç yaşımızda, kimseyi kırmadığımız kadar.
Avazımız çıkmıyor, yorgun düştü sesimiz.
Gündüzlerimize güneş doğmuyor, kuşlar bize şarkılar söylemiyor eskisi gibi.
Yaslanma deli gönül, yaslanma,
Dert etme ayrı geçen geceleri,
İnadına gülümse dünyaya, gülüşün denizlere gel-git'ler yaşatsın.
Kaldır yüzünü ey yarim, güneş cemalinden şavkını alsın
Koyuver gözyaşlarını deniz kabarsın.
Sal saçlarını, arasına rüzgarlar dalsın.
Susalım, şarkımızı rüzgarlar çalsın.
Aşkının ateşiyle dünyalar yansın.
Sen gül hep, gülüşün ruhumu sarsın.
Bir şey söyle, nağmeler gönlüme aksın.
Sen gönlümdeki en büyük aşksın.
Bırak insanlar bize bakarsa baksın,
Bir öpücük ver, yanağım kırmızılansın.
Öleceksem, hayatım böyle sonlansın.
