--------------->
(Miltimedia) Ethan, Mika and Jiro :)
"hay. ansarap ng simoy ng hangin. nakakaantok" nagulat na lang ako nang biglang sumulpot si jiro at humiga sa tabi ko. andito kasi ako sa tambayan namin dati. sa likod ng school, sa may puno.
tinignan ko siya, nakangiti siya habang nakatingin sa mga ulap.
ang sarap niyang titigan. napakagwapo niya. napakakinis ng mukha, yung mga ngiti niyang nakakamatay, yung mga mata niyang naniningkit habang nakangiti.
gusto kong tumalon sa tuwa dahil, ngayon ko na lang ulit makakasama si jiro ng solo, aaminin ko namiss ko nga siya, pero di ko dapat ipahalata na natutuwa ako. Tahimik lang akong nakatingin sakanya.
"bata ka nandito?" tanong ko. napatingin naman siya saakin at nag what-look
"bakit bawal na ba ako dito? sayo ba to? nabili mo na ba to? kung ganon pala sige aalis na ako" aakma na sana siyang tatayo kaso pinigilan ko siya. NO WAY! hindi siya pwedeng umalis, ngayon ko na nga lang siya masosolo, papaalisin ko pa.
"wag....
......wag kang aalis, dito ka lang" tapos tinap ko yung side ko, kaya umupo siya doon.
"akala ko ba ayaw mo ako dito?" umpisa niya.
"wala naman akong sinasabi ah"
"oh. kung makapagtanong ka naman parang sayo to."
"galit agad? e kasi nakakapanibago na hindi mo kasama ngayon si Reina"
naghintay ako ng sagot niya, pero wala.
wala siyang sinabi. Iniba niya ang usapan, at saakin napunta yon.
"Bakit, sino bang ineexpect mong tatabi sayo dito? si Ethan?"
nagulat ako sa tinanong niya. teka, panu naman nasama yng mokong na yun dito?
"e-ethan? h-hindi ah"
"oh? bat nauutal ka? kasi siya naman talaga hinihintay mo!" haayy. ang kulit. alam mo ba jiro, Ikaw lang dito sa tabi ko, kumpleto na ang araw ko.
"hindi naman talaga ah, bat ang kulit?"
ngumiti lang siya as respond sa sinabi ko.
nagulat na lang ako nang bigla siyang tumayo, ao ba yan, nagiging magulatin na ako nitong mga nakaraang araw. haha.
Inabot ni Jiro saakin yung kamay niya.
"b-bakit yan?" ang lakas ng heartbeat!
"isasampal ko sayo" sarkastikong sabi nya "malamang abutin mo. tayo!. lika!"
inabot ko naman yon at tumayo na. pinagpagan niya yung dumi sa likuran ko. (geez. sabihin niyo kung pwede nang himatayin ngayon ) hinawakan niya yung kama ko at hinila ako paalis sa punong yon.
pakiramdam ko namumula na pisngi ko. grabe, ramdam ko yung bilis ng tibok ng puso ko.
Hinila niya ako papuntang parking lot ng school. lumapit siya sa isang sasakyan.
wow. BMW. i8, ang ganda.wait teka, don't tell me........
"sakay!" sabi ni Jiro nang buksan niya yung kotse.
"sayo yan?"
"carnap to Mika!"
"what?" ohnoes! carnaper si JIro!
bigla niya akong hinila papasok ng kotse.
"para namang ewan Mika e. malamang saakin yan." sinara niya yung pintuan at dumiretso sa driver's seat "ayos ba? actually bigay ni Daddy to. he said I need it so. tada!"
"wow. ang ganda" pinaandar na niya at lumabas na ng school ground. paikot ikot lang tingin ko sa loob ng sasakyan niya, para bang ineexamine ko kung ano ang itsura. napakaganda kasi, kelan niya kaya nabili to? bat di niya sinabi saakin agad? ako ba unang babaeng nakasakay dito sa sasakyan niya?
"ah, Jiro, ako ba unang babae, bukod sa mommy mo na nakasakay dito?" tanong ko.
tumawa siya ng sarkastiko "hindi pa nakakasakay si mommy dito. may kanya kanya kaming sasakyan, so bat pa niya kailangan sumakay dito" oo nga naman. tsk. tanga mika!
"so edi ako unang nakasakay dito?" tanong ko ulit
umiling siya. ibig sabihin hindi ako, edi sino? "si Reina" aw! oo nga naman, meron pa palang reina sa eksenang to. haha. nagmukha tuloy akong assuming sa harap ni jiro. "kahapon kasi pareho kaming walang klase, pumasyal kami, e nasakto dala ko ito so ayun." ngiti na lang ako ng pilit. clear throat.
"wow. date huh! kayo na ba?" tanong ko. sa totoo lag, nasasaktan ako sa mga ginagawa ko. hooo.
"hindi pa naman, hindi ko alam kung kelan, pero ang sabi kasi niya, pag sinabihan na daw niya ako 'I love you' ibig sabihin, kami na" tapos ngumiti siya.
hindi ko alam kung malulungkot ako o matutuwa sa mga sinabi niya. masaya siya, kitang kita ko yon ngayon. Jiro. pag ako ba nagsabi ng 'I love you' sayo, sasagot ka ba ng 'I love you too' nang walang halong salitang 'bestfriend'?
"talaga?" plastic na tanong ko. "eh ano namang isasagot mo pag sinabihan ka na niya non?"
"shempre, I love you too. alangan namang sabihin kong i hate you. mika naman ooh." ehe. sabi ko nga. Inlove na nga ang loko. ngumiti na lang ako at kinurot siya sa tagiliran niya.
"ee.. inlove na. lumalablife ka na ha." tumawa lang siya sandali at nagfocus sa pagddrive. saan nga ba talaga kami pupunta? ang haba pa ng trafic. "ah Jiro, saan nga pala tayo pupunta?"
"sa bahay, gusto ka daw makita ni mommy, kakauwi lang niya nung isang araw, don't worry, tinawagan ko na si tita, ipinagpaalam na kita, and she say's yes."
"okay"
ring...ring...ring....
"oh di mo sasagutin?" tanong ni Jiro.
"ha? ah e, teka" binuksan ko na ang bag ko at kinuha ang fone ko. si Ethan tumatawag. "hello. Ethan?"
"wala na ako sa school, maaga akong umuwi ngayon, may pupuntahan lang ako sandali." "yhup." "cge, nextime na lang ha" "okay" "bye".
"so it's ethan" sabat ni Jiro.
"yhup." tipid kong sagot.
"is he courting you?"
"I don't know. ang sabiniya kasi, liligawan niya ako whther I like it or not, but I don't think it's serious"
"of course it's serious, kitang kita naman sa kanya na may gusto siya sayo e" hmm. sabagay. sabi nga din niya na gusto niya ako. " so you like him huh!" tinignan ko lang siya sandali. nakikita kong may halong galit yung mukha niya. so now, whats his problem?
"he's kind of a good guy,"
"I think its not. you didn't still answer my question." tinignan ko ulit siya. galit ang lolo nyo, ano nanaman bang gnawa ko?" we're here. come." sabay bukas ng pinto nya at dali dali siyang bumaba. andito na pala kami sa bahay nila. bumaba na rin ako ng sasakyan niya at dumiretso sa loob, hinanap ng paningin ko si Jiro pero di ko na siya nakita, sigurado pa sa sigurado ay nasa kwarto na niya yon.
https://twitter.com/iiamsolucky
![](https://img.wattpad.com/cover/10453610-288-k294599.jpg)
BINABASA MO ANG
My Bestfriend is in my bed
Teen FictionThe worst thing about falling for your best friend is the fact that you can't tell them, not wanting to ruin the friendship. So you're basically forced to keep your biggest secret from the one person you can tell any secret to, and that breaks you...