My Bestfriend is in my bed

"Baby"

I've been busy for the whole week, making my reports and researches. Tapos na ang graduation, and now nagsusummer ako, next school year fourth year na ako. 

Napakunot ang noo ko nang may naramdaman ako, hinawakan ko ang kamay niya na nakatakip sa mata ko. napangiti naman ako kasi naamoy ko ang pamilyar niyang amoy, daavidoff cool water, yan ang pabango niya, e kung lagi ba naman kaming magkasama, malamang marami na akong alam tungkol sa kanya, Hindi siya mahirap pakisamahan, napakabait niya, at masasabi kong hindi siya mahirap mahalin.

nakangiti pa rin ako habang iniisip ang mga bagay na yan at saka nag salita na, "Ethan, I know it's you" at saka niya tinanggal ang kamay na nakatakip sa mata ko.

nakangiti siyang humarap saakin, "miss me baby?" what? wait, ano daw? 

"whats with the word huh?" tanong ko sakanya.

umiling iling naman siya, "nothing, I just love to call you that way" at ngumiti ulit siya,, kyaaaahh. ansarap niyang pisilin sa pisngi. napaka kyuuuuuuttt *o*

nginitian ko lang siya. "I don't do endearments, they are so cheap" 

"Calling 'Bestfriend" are one of the endearments, and I'm jealous with that" pagkasabi niya ay biglang nalungkot ang ekspresyon ng mukha niya.

what does he mean? ok fine hindi na ako nagsalita sa sinabi niya, I can't even understand him. whats with the mood?

**

It's already five thrity, kasama ko ngayon si Ethan at palabas na ng campus, di parin siya umiimik, nag bubusy busyhan sa fone niya, god, ano po ba ang dapat kong gawin sa nagmamaktol na lalaking ito? he' s not in the mood again :( 

Light Bulb!

"take me home ethan" 

pagkasabi ko non ay napansin kong lumiwanag ang mukha niyang nakatingin saakin, ngumiti lang siya at dumiretso na kami sa sasakyan niya, 

lagi niya akong hinahatid pauwi, minsan naman sinusundo niya ako, pero lagi kong sinasabi sa kanya na sana wag na lang niyang gawin iyo dahil kaya ko naman, pero dahil mapilit siya kaya napapapayag niya ako, pero ngayon, first time na ako naman ang nag aya sa kanya na ihatid ako, kaya hayan, ang saya ng lolo niyo.

"you know how much I'm simply happy right now" binasag ni Ethan ang katahimikan sa loob ng sasakyan niya habang tinatahak namin ang patungo sa bahay namin,

"yeah I know and Its obvious" medyo pabulong na sabi ko, natatawa ako sa kanya.

"what?" tanong niya, hindi ata naintindihan. haha.

"you know, Its just like, kanina e halos pagsukluban ka na ng langit at lupa, and now you are saying that you are simply happy just because I ask you to take me home, well Im happy too that I made you obviously happy." may pagkasarkastiko kong pagkakasabi non, kaya natawa siya.

"I was actually on the mood baby, but you ruined it"

"what!? you are the one who ruined your mood. you just call me by your hell ende---" hindi ko na natapos ang sinabi ko nang bigla na lang siyang magsalita

"yeah, ok fine I know, Just don't call it hell, coz for me It was heaven to say it especially when it's for you, ok? so dont be mad baby"

yeah right! that's ethan, that's what I like with ethan, ayaw niyang nagkakaaway kami, he always ended it up in slow sweet talk at ayun, ok na kami.

"GOOSEBUMP!" I said. at tumawa ulit sya.

"were here baby" 

bumaba na rin agad nag paalam kay ethan at pumasok sa bahay.

Bigla akong humiga sa kama ko, I feel tired It was 6:15 pmm gusto kong matulog.

wala pa atang limang minuto ang pagkakaidlip ko nagising agad ako dahil sa napansin kong may tumatawag sa fone ko, tinignan ko iyon at si Jiro, sasagutin ko na sana nang biglang namatay ang pag ring non,agad namang may nag text.

From: BFJIRO

Hey, let me remind you again, Goblet bar 7pm. Hope to see you there :)

oh! crap! now way! crap! shoot. bakit nakalimutan kong birthday pala ni Jiro ngayon, God, Im such a bad bestfriend, at di ko pa nagagawang batiin si Jiro,  napatingin ako sa clock ko at 6:25 na, 35 minutes to prepare,

dali dali akong bumangon mula sa pagkakahiga at nagprepare na.

**