I Have To Hide It (Larry+Niam+Zerrie )

27

L O U I S
Ik heb Harry's hand vast en andersom, achter ons lopen Niall en Liam en voor ons lopen Zayn en Perrie. Nogsteeds ben ik heel gespannen, Harry's duim wrijft over mijn hand maar alsnog blijf ik gespannen.

'Zullen we hier wat drinken enzo' stelt Zayn voor en hij wijst een klein cafeetje aan. 'Jaaa' stuitert Perrie 'ik heb daar laatst met de meiden wat gedronken en o my god die taart daar is lekker' 'taart' stuitert Niall nu hyper. 'Well done Perrie well done, nu is 'ie helemaal hyper' zucht Liam

We zitten met zijn alle aan een tafeltje als de deur wordt open gegooit en mensen beginnen te gillen. Dan zie ik haar met hem. Maar wat mij nog banger maakt is dat ze een pistool vast heeft.

'Opstaan nietsnut' ze richt het pistool op me en ik kijk Harry bang aan, hij kijkt me bezorgt aan. Ik wil niet mee, ik wil bij de jongens en Perrie blijven. Ik slik wanneer ze het pistool tegen mijn hoofd zet, '1 beweging en hij is er geweest' waarschuwt ze iedereen en duwt me naar Hem toe.

'Als er ook maar 1 foto of filmpje if wat dan ook hiervan in het nieuws of bij de politie of waar dan ook terecht komt is hij er geweest' zegt ze nog en trekt me samen met hem naar buiten.

'Nee!' roep ik en piep hard als hij aan een van mijn oren trekt. Ik stribbel hevig tegen en wordt achterin een busje gegooit.

letterlijk.

Er wordt tape over mijn mond geplakt en mijn handen worden aan elkaar gebonden net als mijn enkels.

'Mmh' humt hij. 'Misschien moet ik je nog maar wat meer kat maken, wat dacht je er van hmm? Inplaats van 1 keer per maand altijd en overal in een kat kunnen veranderen?' grijnst hij met een angstaanjagende grijns.

Ik begin te gillen en piepen van angst, wat bijna niet hoorbaar is door de tape.

Ik wil gewoon naar huis.

Ik wil niet ontvoerd worden door mijn moeder en die wetenschaper.

Ik wil gewoon naar Harry.