Gittik gitmesine ama şiveleri insanları o kadar farklıydı ki anlamakta zorluk çekiyordum. Erkek gibi giyinip erkek gibi hissettiğimi fark ediyorlardı diyemiyordum ben erkeğim! Merak etmeyin yaşadığım yer değişsede mektup seanslarım hiç değişmedi . O yıl 7. Sınıfı bitirmiştim adrasan"a taşınmamız gerekti küçük bir köy ve hiç kimseyi tanımıyorum arkadaş kavramı falan da yok, Bu arada hiç arkadaşım olmadı. Asıl olaylar adrasanda tekrar başladı. İnsanların yadırgayıcı bakışları arkamdan konuşup parmakla gösterip gülmeleri ve benim savunmasız oluşum. Oysaki memleketim de öyle miydim? Her türlü kavgaya girer ağızlarını burunlarını kırardım 2. Çaresizliğimdi sanırım o benim. Sonra müdürenin gelip "Erkek gibi yürüyorsun biraz kız gibi yürüsene" demesi, sahi kız gibi nasıl yürünüyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Transeksüelin delirmesi.
Non-Fiction"7 yaşından beri herşeyin farkında olup, adını koyamayan genç" {TransErkek } ( Nereye nokta yada virgül koyacağımı bilmem böyle kabul ediniz )
