İnsanlar o kadar acımasızdı ki çocuksun ulan daha çocuk, bu neyin yüküydü? Neyin bedeliydi onca göz yaşı , bu dışlanma, bir nevi ötekileştirilme. Benim, Bizim suçumuz neydi? İşte bunları düşündüm her gece . Baş edilemez hale gelmişti gittikçe kötüleşiyordum beynimde hep bir intihara meyl ilk o zaman aşık olmuştum kendi kanıma kendini kesen insana neden kesiyorsun denilmez anlatabilseydi eğer o haltı yemezdi . Ben yine susuyorum beynimde kasırga oluyordu geceleri dua edip ağlıyordum kendime bu anlam veremediğim şeylere , yeni bir yere taşınmışsanız eğer göze batan siz olursunuz hep iftiralar size atılır hakkınızda milyon tane dedikodu hatta efsaneler çıkar... Hiç unutmayacağım daha doğrusu hakkımı helal etmeyeceğim bir olay var o zamanlar 7. Sınıftayım sıra arkadaşım var güveniyorum falan ben buna ne bileyim yalancı olduğunu, sınıfta herkesin birşeyleri çalınıyor kimse bundan şüphelenmiyor bir gün okula gidemedim hastaydım beni hırsızlıkla suçlamışlar kimse bana bakmıyor, benimle muhatap olmuyor en son öğrenildi tabi benim olmadığım dikkat çekmek kötü geliyordu utanıyorsun kendinden hislerinden seni seni yapan herşeyden çok saçma değil mi? Çocuksun ama birşey bilmiyorsun araştırsan neyi araştıracaksın, kime soracaksın ki bilinçsiz özgüvensiz bir çocuk..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Transeksüelin delirmesi.
No Ficción"7 yaşından beri herşeyin farkında olup, adını koyamayan genç" {TransErkek } ( Nereye nokta yada virgül koyacağımı bilmem böyle kabul ediniz )