Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Chopin - Nocturne op.9 No.2
***
"Mutlu olmayı yarına bırakmak, karşıya geçmek için nehrin durmasını beklemeye benzer ve bilirsin, nehir asla durmaz." - Grange -
***
Duygular insanın içinde yaşadığı alemde olanların dışa vurumudur. Yaşanılan her an duygularda bizimle beraberdir. Ve her duyguyu farkında olmadan en içimizde hissederiz.
Mutluluk... Ruhumuzda huzuru hissettiğimiz nadir duygulardan biridir. Bu duygunun tadına çok küçük şeylerle varabiliriz. Bir kuş cıvıltısı, eski bir arkadaşın özlem dolu bir mesajı, küçük bebeğin etrafa saçtığı kahkahası. Çabuk bulunup çabuk kaybedilen bir duygudur. Araya kader girdiğinde yerini hüzne bırakır. Ruhu saran kara bulutlar yükünü bırakmak ister. Bazen içimize akar damla damla. Bazense bir sağanak yağmur boşalıverir. Bu duygu çoğu zaman nefrete dönüşür. Nefret... Belki de en derin duygudur. Ruhu en etkileyeni... Beraberinde çok şey getirir ama giderken de götürür. Tek kendimizden değil çevremizden de birkaç parça alır. Gözün önüne öyle bir perde iner ki. Sonuçlarında pişmanlık bile duymayız. Bir süre sonra pişmanlığın tadına varırız. Eğer pişmanlık hissetmiyorsak büyük bir sorun vardır. Çünkü pişmanlık vicdanın diğer adıdır. Vicdanı olmayan kişi ya kendini kaybetmiştir ya da kendi içinde kaybolmuştur. O karanlık dünyada pusulasını kaybetmiş bir korsan gibi savrulup dururuz. Bizi o dünyadan ne çıkarır bunu bilemeyiz. Bunu ancak zaman gösterir.
Duygular bizi hem bedenen hem ruhen etkiler. Dışımızda yaşadığımız şeyler onları ortaya çıkarır. Bizi insan yapan tek şeydir. Ne yaşarsak yaşayalım duygularımız varsa yaşıyoruzdur...
