Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Rossini - Sevil Berberi
***
Bu aralar hayat yüzüme gülmüyor gibi. Sanki herkes mutlu tek ben mutsuzum gibi hissediyorum. Sanki her an beni üzecek bir durum çıkacakmış gibi. Ben hayatta her an her şeye takan bir insan olmadım. Tabi her insan gibi engellere takılıyorum. Hayatta bazen bazı şeylerin üstesinden gelmek oldukça zor. İlerlemek, bir adım atmak için kendinden bir şeyler koparman ve geride bırakman gerekiyor.
Çevrendeki insanların beklentisi senden yüksek ise. Belki onlar zafere doymuyordu. Ya da sen hiç zafere ulaşamamışsındır. Ve onlar bunu bende bulamadıkça daha yüksek bekler oldular. Çitayı yükseltmek her zaman kolay değil tabi. Bir de şans size uğramıyorsa o nokta sanki daha da uzaklaşıyor. Belki de şans hiç var olmamış ve biz bu yükselme ihtiyacını şansa dayatıyoruz. Sanki o geldiği zaman her şey düzelecekmiş gibi. Belki de çitayı yükseltmekte zorluk çekmek bizim sınanmamız veya bedel ödememizdir. Peki bu neyin bedeli... Bu bedel herkese göre değişebilir. Tek yapmamız gereken arkamızda bedelini ödeceğimiz şeyler bırakmamak. Geçmişimizi, hatalarımızı unutup yola devam edemeyiz. Bu sadece dönüp dolaşıp bize gelmelerini beklemek olur.
İnsanın arkasında bir şey bırakmaması zafere ulaştığının göstergesidir. Ve şunu hiçbir zaman unutmamalı : Hayat zaferlerle doludur ve bizim kazanmamız gereken daha çok zafer var.
