Yine doğal bir güne başlamıştım.Hayat heyecanlı değildi.Lavaboya girdim işlerimi hallettikten sonra çıktım.Dolabı açtım.Kıştı.Beyaz bir kazak,altına bir tayt,biraz makyajla hazırdım.Kahvaltı sofrasına oturdum.
Annem "Günaydın Esen " cevap bekliyormuş gibi bakıyordu."Günaydın anne,ablam nerede ?" Sıkıntılı bir surat ifadesi vardı.Ağzını açtı ama o sırada kapı hızlıca kapandı.Hemen başımızı giriş kapısına çevirdik.İçeri Eylül (ablam) girdi.Oturdu ve hızlıca sordu.
"Niye gelmedin Melek! Niye mezun olduğumu görmedin söyle yoksa Esenide alır , çekip giderim burdan.Gerçek annemin mezarına gider , babamı bulurum.Yürü Esen gidiyoruz!"
Ben ablama noluyor dedim ve odama çıktık ablam bana herşeyi anlattı.Ağlamaya başladım.Meğer annem ölmüş ve bana bu şimdi söyleniyor.Bir an içim acıdı ve düşüp bayıldım.Gözümü açtığımda hastanedeydim.Annem için ağlamaya başladım.Ablam ise "Üzülme zaten bugün annemizin mezarına gideceğiz , ona güzel çiçekler alacağız." dedi.Ben cevap vermeden birazda olsa gülümsedim.Sonra tekrar uyudum.Birkaç saat sonra yine uyandım ve eve gittim.Üstümü değiştirdim.Arabaya bindik.Giderken yolda bir çiçekçi gördüm ve çiçek aldım.
Geldik...Koşarak gittim.Onun mezarını görünce ağlamaya başladım.Çiçekleri güzelce koydum.Ama asla bilemezsiniz anne hasretini...Moralim bozuldu ve ablama eve gidelim dedim.Ablam
"Hayır olmaz Esen." dedi.
"Ama niye ?Üşüdüm be açım"
"Annemle kavga ettik yani Melekle "
"Peki şimdi napacağız?"
"Arkadaşlarım var orada kalacağız."
Arkadaşlarının evine gelmiştik.2 oğlan 1 kız vardı.Kız iyi birine bemziyordu.Aslında hepsi iyi birine benziyordu.
Kız "Merhaba " dedi.Utana sıkıla karşılık verdim.
"Merhaba benim adım Esen sende şey olmalısın..." öylece kaldım adını bilmiyordum.Güldü.Ben utancımdan kıpkırmızı oldum."Sedef...Benim adım Sedef memnun oldum Esen." El sıkıştık.Tabi ki herkesle el sıkıştım.Gece olmuştu.Yani saat 8 felandı.Umut pizza yiyelim demişti.Haa evet Kaan ve Umutta ablamın arkadaşıydı.Yanlız Umut yakıyo yha...Gece oldu yattık.
Gece birinin boğazıma sarılmasıyla uyandım , çırpındım ama gerisi karanlık...!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyalık Genlerimde Yok !
Fiksi IlmiahNeden ben diğer insanlar gibi normal olamıyorum... Birde söyleniyorum sıkıcı diye...Meğer zaten hayat gerektiği kadar heyecanlıymış... Nefret dolu gözler ama sevgi dolu hislerle bana bakan babam mıydı ? Meğer kaç yıldır ona "Anne" dediğim kişi benim...
