You Still Like Me? (Teen Wolf S5A) voltooid

Dread Docters

Ik ben met Stiles naar zijn vader gegaan, waarom? Geen idee. "Ik weet dat zijn familie de stad heeft verlaten, rond de tijd dat Theo 9 of 10 was. Zijn oudere zus is overleden in een ongeluk wanneer hij 8 was"Zegt Stiles en doet de deur dicht. "Jongens, ga alsjeblieft naar school"zegt Sheriff. "Pap, dit kind is een weerwolf"zegt Stiles. "Je beste vrienden zijn weerwolven, eentje waar je iets mee hebt gehad.. Sorry"zegt Sheriff wanneer hij zich realiseert wat hij net heeft gezegd. "'T is oké"zeg ik. "Maar ik weet nog steeds niet wat Kira is. Als er vliegende apen hier door dit gebouw vliegen, heb je mijn hele aandacht, maar tot dan, ga gewoon naar school"zegt Sheriff. "Wat heb je gedaan"zegt Stiles. "Wat?"vraagt Sheriff. "Wat bedoel je 'Wat heb je gedaan?'"vraagt Sheriff. "Er is iets anders aan je?"zeg ik. "Waar hebben jullie het over?"vraagt Sheriff op een nerveuze manier. Stiles loopt dichter naar hem toe, terwijl ik het gene al zie. "Wat is het? Wat is er anders?"vraagt Stiles. "Lieve hemel, Stiles ga naar school"zegt Sheriff en doet zijn zoon van hem weg. "Dat beloof ik als je belooft om een hele achtergrond check van de Reackens"zegt Stiles. "Nee"zegt Sheriff kort. "Weet je wat? Alleen omdat ik de enige politie ben die van dit alles weet, zegt niet dat ik ervoor verantwoordelijk ben, elke keer dat je een klein probleempje heb"zegt Sheriff. "Maar je bent niet de enige"zeg ik. "Nee, inderdaad niet"zegt Stiles. En we draaien ons om naar Parrish, en weer terug naar Sheriff. Hij schud met zijn hoofd en zucht een keer. "Parrish!"roept Sheriff.

"Dus jullie hebben een achtergrond check gedaan? En alles wat jullie hebben gevonden is een bekeuring?"vraagt Malia wanneer we de trap op lopen. "Een bekeuring getekend door Theo's vader 8 jaar geleden"zegt Stiles. "Wat betekent?"vraagt Malia. "Wie rijd er te hard?"vraagt Stiles. "Jij wanneer er iets aan de hand is? Of er iets gebeurt"vraag ik. "Sophie.. Je stond ernaast toenet. Maar ja. Wanneer mensen ergens weg van willen gaan"zegt Stiles. "En hoeveel heb jij er?"vraagt Malia. "Geen" "Leugenaar"zeg ik snel. "Hoeveel zou je er hebben als je vader je er niet uit hebt gered?"vraagt Malia. "17"zegt Stiles. "Aah, ik had 18"zeg ik. "Ik weet het niet Stiles. Ik snap waarom je je ermee bezig houd, hij is echt knap" "Echt hé"zeg ik en tik Malia aan. "Hij heeft van dat mooie haar, en een goed lichaam"zeg ik. "Precies. Je moet je wel aangevallen voelen"zegt Malia. "Dankje, dat doe ik ook, nu. Meer dan anders"zegt Stiles. "Moeten wij hem iets aan doen?"vraagt Malia. "Nee, dat wil ik niet"zegt Stiles. "Waarom niet, we kunnen hem makkelijk aan"zegt Malia. "Ik heb een plan, oké"zegt Stiles. "Oke wacht, ik wil er niet bij horen, ik wil een keer op tijd zijn bij de lessen, en niet bezig zijn met zo'n geweldig briljant idee van de Stiles Stilinski. Dus ik zie jullie nog wel"zeg ik en begin met lopen.

Ik moet nog even een boek bij de bibliotheek halen, een trap op lopen, door een deur en nog een, en nu ben ik in de bibliotheek. Ik loop een beetje er door heen, ik weet niet hoe het boek heet, of wat voor soort het is. Je kan weten dat ik hier niet vaak kom. Opeens valt er een boek op de grond, ik pak hem op en kijk waar hij vandaan komt. Maar er is geen plaats om hem ergens naast te zetten of er boven op te leggen. Dread docters? Ik neem het maar mee, gewoon omdat ik anders toch niks mee neem. Wanneer ik buiten de bibliotheek kom, lopen er allemaal mensen rond. Is het eerste les uur al voorbij? 

Ik loop door de gangen en kijk een beetje naar de mensen die langs me lopen. Mijn aandacht blijft bij een meisje. Ze lijkt helemaal is shock. "Hey, hey, is alles oke?"vraag ik en ze komt langzaam weer bij. "Wat is er aan de hand? vraag ik. Maar ze legt nog steeds niks. "Zullen we even naar buiten gaan?"vraag ik en ze knikt zachtjes. "Wat gebeurde er net?"vraag ik voorzichtig. "Ik weet het niet, het was een soort van dag droom"zegt ze. "Je keek niet echt blij voor een dag droom"zeg ik. Ik leg mijn tas en het boek op de tafel waar we even aan gaan zitten. Wanneer ze naar het boek kijkt, kijkt ze geschokt. "Wat is er?"vraag ik. Ze blijft er naar staren. "Ik leg 'm in mijn tas, en draai haar om. Ik hoor haart hart weer sneller kloppen.  "Hey, wat is je naam eigenlijk"vraag ik om haar gedachte weg te houden. "Tracy"zegt ze. "Ik ben Sophie"zeg ik. "Heb je dit vaker?"vraag ik. "Ja, mevrouw Martin helpt me ermee"zegt ze. "Kom, dan breng ik je daar heen"zeg ik en loop met haar mee. 

Daar aangekomen, klop ik op de deur. "Beloof me een ding, lees dat boek niet"zegt ze en de deur gaat open. Lydia komt naar buiten gelopen. "Sophie? Tracy? Wat is er?"vraagt ze. "Dat kan Tracy beter zelf uit leggen, ik moet snel weg"zeg ik. "Sophie? Belooft?"vraagt ze. "Ik beloof het?"zeg ik, maar op een manier waarop Stiles het zou zeggen als zijn vader het zou vragen.